دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

بیهوشی

بیهوشی دارای ۴ مرحله می باشد:

1-حداقل ارام سازی:

بیمار دارو میگیرد ولی قادر به پاسخگویی به دستورات کلامی هست

احتمال اختلال عملکردی و شناختی هست ولی امکان اختلال قلبی و عروقی وجود ندارد

2-ارام سازی متوسط:

دادن داروهای میدازولام یا دیازپام.ضد درد مثل مورفین .

اختلال در پاسخگویی به محرکهای محیطی و دستورات کلامی.

بدون اختلال در راه هوایی.

مراقبت: پالس اکسیمتری.نوار قلب.کنترل علایم حیاتی

مورد استفاده: به تنهایی یا در ترکیب با بی حسی نخاعی یا موضعی یا ناحیه ای

3-ارام سازی عمیق:

دادن داروهایی که بیمار به راحتی بیدار نشود،ولی به محرکهای تکراری پاسخ می دهد.

با داروهای وریدی یا استنشاقی مثل: هالوتان.انفلوران.ایزوفلوران.سووفلوران.دسفلوران.همراه با اکسیژن. اکسید ازت شایعترین گاز مورد استفاده است

4- هوشبری:

که خود دارای 4 مرحله است:

شروع:

استنشاق گاز با احساس گرما گیجی و انفصال از محیط.

شنیدن صدا بسیار شدیدتر از حد واقعی.

توجه:عدم تولید هر صدا یا حرکت غیر ضروری

تحریک:

بروز حالاتی مثل تقلا.گریه.فریاد زدن. اواز خواندن.خندیدن

با تجویز سریع و یک نواخت داروهای بیهوشی می توان این مرحله را حذف کرد

گشادی مردمکها.تاکیکاردی.تنفس نامنظم

مراقبت: کنترل حرکات بیمار و رسترینت کردن وی

هوشبری جراحی:

ادامه تجویز گاز یا بخارات بیهوشی.

تنگی مردمکها با واکنش به نور.تنفس و قلب و نبض منظم. پوست صورتی یا کمی برافروخته

دپرسیون بصل النخاع:

با تجویز زیاد ماده بیهوشی بیمار وارد این مرحله می شود.

تنفس سطحی.نبض ضعیف و نخی. مردمکها کاملا گشاد بدون تحریک به نور.سیانوز .در صورت عدم اقدام سریع فوت بیمار

مراقبت: قطع فوری مواد هوشبری.حمایت تنفسی و قلبی. داروهای انتاگونیست نارکوتیکها.محرکها

روشهای تجویز داروهای بیهوشی

روش استنشاقی بیهوشی: ترکیب داروها با اکسید ازت و اکسیژن یا فقط اکسیژن با ماسک و لوله. یا با تکنیک داخل تراشه ای

روش وریدی بیهوشی : باربیتوراتها.بنزودیازپینها.غیر باربیتوراتها.کاهش دهنده های هوشیاری.مخدرها به تنهایی یا با داروهای استنشاقی

مزیت بیهوشی به روش وریدی: خوشایند بودن هوشبری و عدم شنیدن صدا و سوت و زنگ در گوش

باعث انفجار نمی شود.به وسایل و تجهیزات کمتر احتیاج دارد.شیوع کمتر استفراغ و تهوع .در اعمال جراحی کوتاه بیشتر استفاده می شود

برای کودکان .سالمندان وافراد مستعد به انسداد تنفسی توصیه نمی شود

ایراد بیهوشی به روش وریدی:تضعیف شدیدتنفس.ایجاد عطسه.سرفه.اسپاسم حنجره

درمان :دادن شل کننده های عضلانی مثل:کورار.توبوکورارین.سوکسینیل کولین.پانکرونیوم.لوله تراشه

بیحسی ناحیه ای: تزریق ماده بیحسی به داخل یا اطراف اعصاب(شبکه بازویی.فوق ترقوه ای.زیر بغلی.مچ دست. ران. سیاتیک.زانو).

یا تزریق وریدی داروبنام بلوکBier:بداخل اندامی که با تورنیکت بسته شده باشد و باز کرن ان 30 دقیقه پس از شروع بیحسی

مراقبت در بی هوشی ناحیه ای : بعلت اگاهی به محیط اطراف: خودداری از سرو صدا و بوی نامطبوع

بیحسی ارتشاحی موضعی: تزریق ماده بیحس کننده به داخل بافت مورد جراحی همرا با اپی نفرین

بی حسی نخاعی(اپیدورال)

تزریق ماده بیحسی به فضای اطراف سخت شامه (خارج سخت شامه)از طریق ستون فقرات.

در وضعیت خوابیده به پهلو یا نشسته

دارو مورد استفاده در بیهوشی اپیدورال یا نخاعی

4-1 میلی لیتر بوپی واکائین هیپربار.

پوزیشن دادن به تخت تا سطح مورد نظر جراح.در جراحی شکمی تخت همطراز و پیشرفت بی دردی نهایتا تا زیر دنده ها

مزیت بیهوشی نخاعی یا اپیدورال:عدم بروز سردرد

توجه :ضرورت اشنایی کامل به فضای زیر سخت شامه و زیر عنکبوتیه

انواع:

بلوک براکیال.پاراورتبرال(قفسه سینه.شکم.اندامها).

کودال :تزریق زیر عنکبوتیه از مهره های 5-4 کمری(پرینه.پایین شکم)

موارد استفاده: اعمال جراحی فوقانی شکم یا تحتانی شکم مثل فتق. اندام تحتانی. مامایی.کاهش درد پس از عمل جراحی

خطر:

تهوع.استفراغ .

درد.و سردرد پس از عمل.

هیپوتانسیون.

بی حسی کامل نخاعی.

تزریق تصادفی به داخل ورید و ایجاد تشنج یا فیبریلاسیون بطنی

درمان:تیوپنتال رقیق وریدی و گاز اکسید ازت.افدرین(تنگ کننده عروق)

بیحسی اسپینال

تزریق ماده بیحس کننده به داخل مایع مغزی نخاعی از طریق ورود به داخل سخت شامه کمری در حالت نشسته یا خوابیده به پهلو

کاربرد بیحسی اسپینال:جراحی ارتوپدی.تعویض لگن یا زانو.اورولوژی.پروستاتکتومی اینترا اورترال. هموروئیدکتومی. کولپورافی.زایمان

عورض بیحسی اسپینال :

عوارض حین عمل در بیحس اسپینال

کاهش فشار در 20 دقیقه اول(دادن مایعات وریدی.اکسیژن. افدرین وریدی.اتروپین در صورت برادیکاردی).

انقباض معده در اثر تحریک واگ و تهوع استفراغ(متوکلوپرامید)

کاهش جریان خون کلیه (سونداژو درمان هیپوتانسیون) .

احتباس ادرار(تزریق کارباکول).

تغییر درجه حرارت بدن.

عوارض بعد عمل در بیحسی اسپینال :

سکسکه.درد.بیقراری.هیپوتانسیون.سردرد در 72 ساعت اول:استفاده از سوزن کوچک.مایعات.اسپرین.استراحت

بیهوشی:

دوره قبل ازعمل:

1-بررسی از نظر:

الرژی.سابقه خانوادگی مرگ در اثر تب بد خیم بدنبال بیهوشی.

فلج عضلانی پس از شل کننده های عضلانی(کمبود انزیم پسودو کولین استراز)

بررسی راه هوایی با:

مالامپاتی چیست :

سیستم نمره گذاری Mallampati بیمار راست نشسته دهان باز و زبان تا حد ممکن به طرف بیرون اورده شود

مالامپاتی گرفتن از بیمار

طبقه 1:مشاهده کام نرم.زبان کوچک.پایکهای قدامی و خلفی لوزه ها

طبقه 2:دیدن همه قسمتهای بالا بجز چینهای لوزه ای در حد فاصل دهان و حنجره

طبقه3:فقط مشاهده قاعده زبان کوچک

طبقه 4:فقط مشاهده قسمت خلفی کام سخت

در طبقه 2و 3 لوله گذاری داخل تراشه مشکل خواهد بود

در طبقه 4 بدلیل اشکال عمده در مشاهده قسمتهای تحتانی حنجره باید از مقیاس دیگری استفاده کرد مثل :

تست Thyromental = اگرفاصله غضروف تیروئید تا برجستگی چانه کمتر از 6 سانتی متر باشد در مشاهده تارهای صوتی اشکال پیش می اید

کنترل هموگلوبین.انالیز ادرار.الکترولیتها و اوره خون در : استفاده از داروهای ضد فشار خون.دیورتیک.دیگوگسین. اسهال.استفراغ

رادیوگرافی و نوار قلب: در بیماران قلبی یا تنفسی یا بالای 40 سال

تستها ی عملکرد ریه یا گازهای خون شریانی : دربیماران ریوی

گرافی گردن: در ارتریت روماتوئید شدید. صدمات سرو گردن یا گواتر بزرگ

2-بررسی وضعیت فیزیکی بیمار:

شامل 5 گروه دارای وضعیت:

1: طبیعی

2: بیماری سیستمیک خفیف تا متوسط.دیابت خفیف.انمی

3: بیماری سیستمیک شدید ولی غیر ناتوان کننده مثل دیابت

4: بیماری سیستمیک شدید و ناتوان کننده مثل نارسایی شدید قلبی،ریوی ، کبدی.

5: مشرف به مرگ مثل ائورت یا انوریسم پرفوره.

هر بیمار با دسته بندی 2 به بعد که اورژانسی به اتاق عمل برود خطر بالاتری خواهد داشت

پره مدیکیشن چیست :

داروهایی که درست قبل از عمل جراحی به بیمار داده می شود

شامل :

ضد اضطراب : بنزودیازپینها

ادامه درمان قبلی: ضد فشار خون.ضد اسم.استروئید.انسولین

کاهش درد: اوپوئیدها.کرمهای پوستی در کودکان

کاهش حجم واسیدیته معده: انتاگونیست H2.سیترات سدیم.رانیتیدین

کاهش احتمال تهوع واستفراغ: متوکلوپرامید.دروپریدول

پیشگیری از لخته شدن: هپارین

کاهش ترشحات. پیشگیری از برادیکاردی: اتروپین

کنترل دستگاه بیهوشی :

دستگاه بیهوشی شامل :

منبع گاز تحت فشار.

وسایل تحویل گاز یا بخار به بیمار.

وسایل تصفیه کننده گازهای بیهوشی.

الارم های نشاندهنده ازاد شدن ترکیبات هیپوکسیک

اماده سازی برای بیهوشی:

مشخص نمودن بیمار.

نوع عمل.

محل و طرف عمل.

نوع بیهوشی.

داروها و تجهیزات مورد نیاز در بیهوشی و مانیتورینگ.

مایعات داخل وریدی.خون.

نوع مراقبتهای ریکاوری تسهیلات مورد نیاز .

وسایل لوله گذاری داخل تراشه.

روش پوشیدن دستکش به روش بسته

-دستکش راست با دست چپ برداشته می شود

2-کف دستکش روی کف دست گذاشته شده و در حالی که نوک انگشتان دستکش به طرف پایین است، انگشت شست دستکش در مقابل انگشت شست دست قرار می گیرد

3- لبه داخلی دستکش را با دست چپ گرفته و به ارامی روی دست راست کشیده می شود

4-سپس لبه استین گان به ارامی بالا کشیده می شود

5- همین مراحل برای دست چپ تکرار می شود

6-مچ دست باید کاملا پوشانده شده و هیچ قسمتی بیرون قرار نگیرد

7-سایز دستکش باید مناسب باشد

8-دستها همواره از سطح کمر بالاتر قرار گیرد و هرگز خم نشود

9- سابقه حساسیت به لاتکس مورد توجه باشد

عمل لوزه - شایعترین عمل در کودکان - آدنوید - لوزه سوم

بزرگی لوزه ها می تواند باعث عفونت های مکرر گوش میانی و سینوس ها گردد.

3 - بزرگی لوزه ها مانع تغذیه مناسب کودک و همینطور اکسیژن رسانی می شود واین دو عامل خود باعث میشوند که رشد فیزیکی کودک با مشکل مواجه شود .

4 - گاهی اوقات لوزه ها مکرراً دچار عفونت چرکی می شوند که البته در چنین حالتی ممکن است بدنبال عفونت های چرکی مکرر اندازه لوزه ها حتی از حالت معمول هم کوچکتر شود اما جدای از اندازه آنهاچون بعنوان کانون عفونت عمل می کنند مضر می باشند.

5 - بزرگی لوزه ها بخصوص لوزه سوم می تواند باعث تجمع مایع در پشت پرده گوش ها شود که این امر به نوبه خود می تواند مشکلاتی را برای کودک ایجاد کند.

با توجه به موارد فوق می بینیم لوزه هایی که خود باید باعث سلامتی ما باشند در موارد کمی باعث بروز مشکلاتی می شوند و در چنین مواردی است که ما توصیه می کنیم باید لوزه ها برداشته شوند.

متاسفانه بعضی از والدین با این استدلال که با بزرگ شدن کودک مشکلات وی برطرف میشود سعی می کنند از عمل لوزه های کودکشان اجتناب نمایند حال آنکه چنین افرادی باید بدانند آنها با این کار عوارضی را که بر شمردیم به کودکشان تحمیل میکنند. به عبارت دیگر همه ما مایل هستیم تا آنجائیکه ممکن است کودک ویا عزیزمان تحت عمل جراحی قرارنگیرد اما در چنان حالاتی دیگر حق انتخاب نداریم.

عمل جراحی لوزه اکثرا در کودکان و بدلیل بزرگی لوزه انجام میشود اما همیشه اینطور نیست .در مواردی به بزرگسالانی برمی خوریم که از بوی بد دهان و خروج گاه به گاه ذراتی سفید رنگ با قوام نرم و بسیار بد بو شکایت دارند. وقتی لوزه های این افراد را معاینه میکنیم می بینیم که لوزه های آنها دارای حفراتی است . ترشحات خود لوزه و گاها ذرات غذایی درون این حفرات جمع میشود و با توجه به مرطوب بودن محیط و وجود باکتریهای مختلف در داخل دهان بخصوص میکروبهای بی هوازی این ترشحات تخمیر میشود . با فشردن لوزه چه در معاینه و چه در حالتی که در طی عمل بلع رخ میدهد این ترشحات از درون حفرات لوزه خارج میشود. این ترشحات برای سلامتی فرد ضرر چندانی ندارد اما میتواند باعث بوی بد دهان و تحریکات مزمن حلق شود . درمان دارویی شامل مصرف آنتی بیوتیک و استفاده از دهان شویه مشکل بیمار را بر طرف نمیکند . نیازی هم به جراحی نیست اما اگر بیمار بخواهد از بوی بد دهان و تحریکات مزمن حلق خلاص شود تنها راه انجام عمل جراحی و برداشتن لوزه های حفره دار است.

قبل از عمل از بیمار آزمایش خون بعمل خواهد آمد . روز عمل بیمار ناشتا خواهد بود. عمل حدود نیم ساعت بطول می انجامد . و در پایان همان رو ز نیز بیمار مرخص خواهدشد یعنی نیازی به خوابیدن در مرکز جراحی نخواهد بود ولی چنانچه والدین بیمار مایل باشند خوابیدن بیمار و ترخیص روزبعد منعی نخواهد داشت .

نکاتی که باید بدانید

1 – بیمارتا شش ساعت بعد از عمل از خوردن و آشامیدن اجتناب نماید .

2 – رژیم غذایی تا 10 روز بعد از عمل باید هم نرم و هم سرد باشد. به عبارت ساده تر غذاهای سفت یا داغ ممنوع است .

3 – بیمارممکن است روز دوم تا 5/38 درجه تب کند . این امر طبیعی است .

4 – بیمار بعد از عمل به دلیل درد مختصری که شاید هنگام بلع داشته باشد ممکن است کمتر غذا بخورد . لازم است بدانید غذاخوردن باعث می شود زخم سریعتر التیام پیدا کند . لذا بیمار رابه غذا خوردن تشویق نمایید .

5 – بعد از عمل ، بخصوص روزهای پنجم و ششم ممکن است بیمارکمی گوش درد داشته باشد که ناشی از حس دهی مشترک گوش وحلق است وارتباطی به خود گوش ندارد .

6 – از روز دوم به بعد در محل لوزه ها یک قشر خاکستری ایجاد میشود . این قشر خاکستری لخته فیبرین است و قسمتی از روند التیامی است. کسانی که به این مسئله آگاه نباشند ممکن است به غلط آنرا چرک بپندارند .

7 – بوی بد دهان تا چند روز بعد از عمل طبیعی است و بدلیل چرک کردن محل عمل نیست .

علائم و نشانه ها بیماری گل مژه

درمان بیماری گل مژه

اکثر گل مژه ها ظرف مدت چند روز به تدریج بهبود می یابند و مشکل خاصی ایجاد نمی کنند.

در چند روز اول، استفاده از کمپرس گرم باعث تسکین درد می‌شود و ممکن است به سرباز کردن گل مژه و تخلیه ترشحات چرکی کمک کند.

برای این منظور یک حوله تمیز را با آب جوشیده گرم (نه داغ!) مرطوب کنید و برای مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم مبتلا قرار دهید. ماساژ ملایم هم به تسکین درد و تخلیه ترشحات کمک می‌کند. ماساژ با کمپرس گرم را می‌توان روزی 3 تا 4 بار انجام داد تا ترشحات تخلیه شود و گل مژه بهبود پیدا کند.

هرگز سعی نکنید گل مژه را بترکانید یا به زور تخلیه کنید. این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت به بافت‌های مجاور یا حتی ورود عفونت به مغز شود.

اگر پس از چند روز گل مژه بهبود پیدا نکرد، حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید.

چشم پزشک می تواند در صورت لزوم با یک جراحی کوچک گل مژه را تخلیه کند. تخلیه گل مژه با بی حسی موضعی با استفاده از قطره بی حس کننده انجام می شود و گل مژه از سمت پشت پلک تخلیه می‌شود.

در گل مژه‌های معمولی استفاده از قطره‌های آنتی‌بیوتیک یا آنتی بیوتیک خوراکی فایده‌ای ندارد. اما در بچه های کوچک یا افرادی که گل مژه های شدیداً ملتهب دارند، ممکن است لازم باشد با نظر چشم پزشک آنتی بیوتیک خوراکی برای جلوگیری از گسترش عفونت به بقیه پلک و قسمت های مجاور استفاده شود.

پیشگیری از بیماری گل مژه

در برخی از افراد گل مژه مکرراً عود می‌کند.

برای پیشگیری از عود گل مژه به نکته های زیر توجه کنید:

از تماس دست آلوده با چشم جلوگیری کنید.

بهداشت پلک را رعایت کنید. شستشوی منظم پلک ها با آب ولرم یا شستشوی لبه پلک با شامپو بچه رقیق شده می تواند به جلوگیری از عود گل مژه کمک کند.

در صورت بروز گل مژه های مکرر حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید