دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

دکتر اینترنتی

مطالب متنوع پزشکی و آموزشی

حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا (tia)

شرح بیماری
حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا عبارت‌ است‌ از کاهش‌ موقتی‌ خونرسانی‌ به‌ بخشی‌ از مغز. بخش‌ آسیب‌دیده‌ مغز موقتاً کارکرد طبیعی‌ خود را از دست‌ می‌دهد. بیشتر، افراد بالای‌ 40 سال‌ مبتلا می‌گردند. بهبودی‌ تقریباً همیشه‌ کامل‌ است‌.
علایم‌ شایع‌
علایم‌ زیر مختصر هستند و از چند دقیقه‌ تا چند ساعت‌ طول‌ می‌کشند:
از دست‌ رفتن‌ کارکرد عضلات‌ در یک‌ طرف‌ بدن‌
سردرد
گیجی‌
گزگز در اندام‌های‌ فوقانی‌ و تحتانی‌
کرختی‌
اختلال‌ بینایی‌ یا کوری‌ گذرا در یک‌ چشم‌
منگی‌
غش‌ بدون‌ کاهش‌ هوشیاری‌
تکلم‌ مختل‌ یا عدم‌ توانایی‌ تکلم‌
علل‌
حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا ناشی‌ از انسداد نسبی‌ یک‌ شریان‌ کوچک‌ مغز یا یک‌ شریان‌ بزرگتر (معمولاً شریان‌ کاروتید در گردن‌) هستند که‌ خون‌ را به‌ شریان‌های‌ مغز می‌رساند. انسداد غالباً حاصل‌ یک‌ لخته‌ کوچک‌ از قلب‌ یا رگ‌ خونی‌ است‌ که‌ رها می‌شود و به‌ مغز می‌رسد. این‌ امر باعث‌ کاهش‌ موقتی‌ جریان‌ خون‌ به‌ بخشی‌ از مغز و ایجاد علایم‌ شبیه‌ سکته‌ مغزی‌ می‌گردد.
عوامل تشدید کننده بیماری
سیگار کشیدن‌
سابقه‌ طبی‌ شخصی‌ یا خانوادگی‌ فشار خون‌ بالا و تصلب‌ شرایین‌
دیابت‌ شیرین‌
حمله‌ قلبی‌
بیماری‌ قلبی‌
پلی‌سیتمی‌ (پرخونی‌)
پیشگیری‌
حداقل‌ 3 بار در هفته‌ ورزش‌ کنید تا از وضعیت‌ قلبی‌ ـ عروقی‌ خوبی‌ برخوردار شوید.
او توصیه‌های‌ قسمت‌ رژیم‌ غذایی‌ پیروی‌ کنید.
سیگار نکشید.
مرتب‌ فشار خون‌ خود را کنترل‌ کنید. اگر بالا باشد، برای‌ درمان‌ جهت‌ کاهش‌ آن‌، از توصیه‌ پزشک‌ بهره‌ گیرید.
آسپیرین‌ روزانه‌ ممکن‌ است‌ کمک‌ کند. از پزشک‌ خود در این‌ مورد سؤال‌ کنید.
عواقب‌ مورد انتظار
حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا معمولاً نشانه‌هایی‌ از یک‌ سکته‌ مغزی‌ قریب‌الوقوع‌ هستند. این‌ حملات‌ باید درمان‌ شوند تا خطر سکته‌ مغزی‌ در آینده‌ که‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ آسیب‌ مغزی‌ خطرناک‌ و پایدار گردد، کاهش‌ یابد.
احتمال‌ وقوع‌ حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا وجود دارد. شخص‌ ممکن‌ است‌ دچار چندین‌ حمله‌ در روز یا تنها 3-2 حمله‌ در چند سال‌ گردد. علایم‌ هر حمله‌ ممکن‌ است‌ مشابه‌ یا کاملاً متفاوت‌ از سایر حملات‌ باشند. در برخی‌ بیماران‌، علایم‌ بدون‌ باقی‌ گذاشتن‌ آسیب‌ پایدار مکرراً ظاهر می‌شوند.
عوارض‌ احتمالی‌
سکته‌ مغزی‌. بدون‌ درمان‌ حدود 50% از بیماران‌ دچار حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا در عرض‌ 5 ساله‌ دچار سکته‌ مغزی‌ می‌شوند.
درمان‌
اصول‌ کلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ آزمون‌های‌ آزمایشگاهی‌ خون‌، نوار قلب‌ (روش‌ تشخیصی‌ بیماری‌های‌ قلب‌ با اندازه‌گیری‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری الکتریکی‌ قلب‌)، رادیوگرافی‌ قلب‌، ریه‌ها و جریان‌ خون‌ (آنژیوگرافی‌) و سونوگرافی‌ باشند.
درمان‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ داروها، کنترل‌ عوامل‌ خطرزا (دیابت‌ شیرین‌، پرفشاری‌ خون‌، بیماری‌ قلبی‌ و غیره‌) و تغییر شیوه‌ زندگی‌ باشد.
سیگار را ترک‌ کنید. برای‌ کمک‌ به‌ ترک‌، از مشاوره‌ استفاده‌ کنید؛ به‌ گروه‌های‌ حمایتی‌ ملحق‌ شوید یا سایر روش‌ها را بیابید.
جراحی‌ (اندآرترکتومی‌) برای‌ برداشتن‌ پلاک‌ها (رسوبات‌ چربی‌) از شریان‌های‌ کاروتید در گردن‌
داروها
ضد انعقادها مثل‌ وارفارین‌ برای‌ کاهش‌ تشکیل‌ لخته‌های‌ خونی‌
آسپیرین‌ روزانه‌. آسپیرین‌ می‌تواند تشکیل‌ لخته‌ را چنان‌ کاهش‌ دهد که‌ احتمال‌ ایجاد سکته‌ مغزی‌ به‌ دنبال‌ حملات‌ ایسکمیک‌ گذرا را کاهش‌ دهد. آسپیرین‌ در مردان‌ مؤثرتر از زنان‌ به‌ نظر می‌رسد.
تیکلوپدین‌ برای‌ افرادی‌ که‌ نمی‌توانند آسپیرین‌ بخورند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
اگر مکرراً دچار حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا می‌شوید، رانندگی‌ نکنید؛ در اماکن‌ مرتفع‌ کار نکنید و با ماشین‌آلات‌ کار نکنید.
رژیم‌ غذایی‌
از یک‌ رژیم‌ غذایی‌ طبیعی‌ و کاملاً متعادل‌ استفاده‌ کنید که‌ نمک‌ و چربی‌ و به‌ویژه‌ چربی‌ اشباع‌ شده‌ کمی‌ داشته‌ باشد.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر خود یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا را داشته‌ باشید.
اگر پس‌ از تشخیص‌ علایم‌ حمله‌ ایسکمیک‌ گذرا عود کنند و بیش‌ از 2 ساعت‌ پایدار بمانند.
__________________

خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌

شرح بیماری
خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌ عبارت‌ است‌ از خونریزی‌ ناگهانی‌ در ناحیه‌ بین‌ دو غشای‌ پوشاننده‌ مغز. این‌ فضا به‌ طور طبیعی‌ با مایع‌ مغزی‌ ـ نخاعی‌ پر می‌شود. این‌ بیماری‌ می‌تواند تمامی‌ سنین‌ را مبتلا کند ولی‌ در بزرگسالان‌ 50-25 ساله‌ شایع‌تر است‌.
علایم‌ شایع‌
سردرد شدید و حاد که‌ غالباً با از دست‌ رفتن‌ هوشیاری‌ دنبال‌ می‌شود.
خواب‌آلودگی‌، گیجی‌، تشنج‌ یا اغما
درد چشم‌ با حساسیت‌ زیاد به‌ نور
استفراغ‌
ضربان‌ قلب‌ و تنفس‌ سریع‌
سفتی‌ گردن‌ همراه‌ با درد در هنگام‌ حرکت‌
تب‌
کرختی‌، ضعف‌ یا عدم‌ توانایی‌ حرکت‌ دادن‌ یک‌ اندام‌
علل‌
آسیب‌ به‌ سر (شایع‌ترین‌ علت‌)
آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین‌)
عفونت‌ در هر قسمت‌ از دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌
پارگی‌ یک‌ آنوریسم‌ (قسمت‌ ضعیف‌ شده‌ یک‌ شریان‌) که‌ از هنگام‌ تولد وجود داشته‌ است‌. غالباً قبل‌ از پارگی‌، فشارخون‌ بالا یا تصلب‌ شرایین‌ وجود دارد.
اختلال‌ خونریزی‌ مثل‌ کم‌خونی‌ سلول‌ داسی‌شکل‌، لوسمی‌ یا هر اختلالی‌ که‌ عارضه‌ جانبی‌ یک‌ داروی‌ تجویز شده‌ باشد.
بدشکلی‌ شریانی‌ ـ وریدی‌
عوامل تشدید کننده بیماری
آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین‌) یا فشار خون‌ بالا
سابقه‌ خانوادگی‌ اختلالات‌ خونریزی‌ دهنده‌
آنوریسم‌های‌ مغزی‌ (خانوادگی‌)
بیماری‌ چندکیستی‌ کلیه‌
پیشگیری‌
از سر در مقابل‌ صدمات‌ محافظت‌ کنید. در اتومبیل‌ از کمربند، در ورزش‌های‌ تماسی‌ از محافظ‌ سر و در هنگام‌ دوچرخه‌سواری‌ از کلاه‌ ایمنی‌ استفاده‌ کنید.
برای‌ آنوریسم‌ یا بدشکلی‌ شریانی‌ ـ وریدی‌ موجود از درمان‌ طبی‌ استفاده‌ کنید.
عواقب‌ مورد انتظار
اگر جراحی‌ ممکن‌ باشد، احتمال‌ بهبودی‌، خوب‌ است‌. ممکن‌ است‌ در بعضی‌ موارد فلج‌ نسبی‌، ضعف‌ یا کرختی‌ و مشکلات‌ گفتاری‌ و بینایی‌ باقی‌ بماند. ناحیه‌ آسیب‌ دیده‌ مغز نمی‌تواند بهبود یابد. البته‌ غالباً نواحی‌ آسیب‌ ندیده‌ مغز می‌توانند کارکرد از دست‌ رفته‌ را یاد بگیرند. این‌ امر معمولاً مستلزم‌ نوتوانی‌ شامل‌ فیزیوتراپی‌، کاردرمانی‌ یا گفتاردرمانی‌ است‌. پایبندی‌ و دید مثبت‌ تأثیر بسیاری‌ بر موفقیت‌ فرایند نوتوانی‌ می‌گذارد.
عوارض‌ احتمالی‌
مرگ‌ یا ناتوانی‌ دایمی‌. تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌ می‌تواند بر عواقب‌ تأثیر بگذارد.
درمان‌
اصول‌ کلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ سی‌تی‌اسکن‌، ام‌.آر.آی‌ و میلوگرافی‌ (رادیوگرافی‌ خاص‌ مجرای‌ نخاعی‌ و طناب‌ نخاعی‌ که‌ مستلزم‌ سوراخ‌ کردن‌ نخاع‌ و تزریق‌ ماده‌ حاجب‌ قابل‌ مشاهده‌ در فیلم‌ رادیوگرافی‌ است‌) باشند.
درمان‌ با هدف‌ پیشگیری‌ از عوارض‌ مسلتزم‌ بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ است‌.
جراحی‌ برای‌ توقف‌ خونریزی‌ و برداشتن‌ خون‌ لخته‌ شده‌
داروها
داروهایی‌ که‌ تورم‌ و فشار مغز را کاهش‌ دهند و در صورت‌ نیاز سایر علایم‌ را کنترل‌ کنند.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
استراحت‌ مطلق‌ در بستر تا برطرف‌ شدن‌ کامل‌ خونریزی‌ پس‌ از درمان‌ در صورتی‌ که‌ برخی‌ از کارکردهای‌ حرکتی‌ خود را از دست‌ داده‌ باشید، کاردرمانی‌ و فیزیوتراپی‌ به‌ شما کمک‌ خواهند کرد تا برای‌ به‌ دست‌ آوردن‌ مجدد مهارت‌های‌ پایه‌ مثل‌ خوردن‌، لباس‌ پوشیدن‌ و توالت‌ رفتن‌ از اندام‌های‌ آسیب‌ دیده‌ خود استفاده‌ کنید.
پس‌ از بهبود، تا حدی‌ که‌ می‌توانید، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ پیشین‌ خود را از سر بگیرید. بهبودی‌ 12-6 ماه‌ طول‌ می‌کشد.
رژیم‌ غذایی‌
در ابتدا در حد تحمل‌. بسیاری‌ احتیاج‌ به‌ تغذیه‌ از طریق‌ لوله‌ معده‌ یا تغذیه‌ داخل‌ وریدی‌ دارند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ هر یک‌ از علایم‌ خونریزی‌ زیرعنکبوتیه‌ را داشته‌ باشید. این‌، یک‌ اورژانس‌ است‌!
اگر علایم‌ پس‌ از جراحی‌ عود می‌کنند
__________________

حمله های زودگذر ایسکمیک ” سکته‌های مغزی خفیف ” هم می‌توانند کشن

سکته‌های مغزی خفیف که پزشکان آن را حمله زودگذر ایسکمیک می‌نامند نیز می‌توانند کشنده باشند. پس در مورد آن سهل انگاری نکنید .


به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از هلث دیلی ، بسیاری از افراد که به این حملات مبتلا می‌شوند به ندرت در صدد استفاده از کمک‌های پزشکی برمی‌آیند.

مطالعه‌ای که به تازگی در مجله “سکته مغزی” منتشر شد، نشان داد از هر ‪ ۱۰‬نفری که علایم “حمله زودگذر ایسکمیک” (‪ (tia‬را تجربه می‌کنند، تنها یک نفر در صدد دریافت مراقبت‌های اضطراری پزشکی برمی‌آید.

دریافت مراقبت‌های اضطراری پزشکی برای این افراد حیاتی است زیرا برخی از افرادی که به علائم حمله زودگذر ایسکمیک مبتلا می‌شوند، یک یا دو روز پس از سکته خفیف، دچار سکته بزرگ مغزی می‌شوند.

دکتر “کیت سیلر” مدیر پزشکی “مرکز مراقبت‌های جامع سکته مغزی” در “مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک” گفت، افرادی که به علائم سکته خفیف مغزی مبتلا می‌شوند، بخاطر مشکلاتی که بعدا ممکن است بروز کند به مراقبت‌های فوری پزشکی احتیاج دارند نه بخاطر حالاتی که قبلا بر آنها گذشته است.

وی افزود، بسیاری از مردم قبل از سکته مغزی، به حمله زودگذر ایسکمیک مبتلا نمی‌شوند بنابراین برای افرادی که به نشانه‌های سکته خفیف مغزی مبتلا می‌شوند فرصت مغتنمی وجود دارد تا از بروز سکته بزرگ مغزی پیشگیری کنند.

در یک حمله ایسکمیک زودگذر، جریان خون به بخشی از مغز بطور موقت قطع می‌شود. زمانیکه این اتفاق می‌افتد، فورا علایمی پدیدار می‌شود که از چند دقیقه تا چند ساعت ادامه می‌یابد.

این علائم می‌توانند عبارت باشند از :
از دست دادن ناگهانی قدرت تکلم و توانایی درک صبحت دیگران. ضعف یا بی حسی ناگهانی صورت، بازو یا پا بخصوص اگر این ضعف و بی‌حسی در یک طرف بدن بروز کند.

از دست دادن ناگهانی بینایی یا ایجاد ناگهانی تغییری در آن که ممکن است در یک یا هر دو چشم بروز کند. بروز ناگهانی مشکلات در راه رفتن یا حفظ تعادل بدن.

چیزی که در سکته مغزی احساس نمی‌شود، “درد” است.

دکتر “کریستین شوماخر” متخصص اعصاب در “مرکز سکته مغزی استرن” در “مرکز پزشکی مونته‌فیوره” در شهر نیویورک گفت، برای تشخیص سکته مغزی نباید به دنبال درد گشت.

وی افزود، مردم انتظار دارند مانند سکته قلبی که اغلب دردناک است، سکته مغزی درد داشته باشد اما علائم سکته مغزی در بیشتر موارد همراه با درد نیستند.

سیلر افزود، یک استثنا که در این مورد وجود دارد که به “سکته مغزی خونریزی‌دهنده ” معروف است. در این مورد بیمار احتمالا یک سر درد ناگهانی و غیرقابل توضیح را تجربه می‌کند.

وی به مردم توصیه کرد: اگر به چنین سردردی یا به علائمی که در بالا به آنها اشاره شده است مبتلا شدید، فورا به بیمارستان بروید.

متاسفانه بسیاری از مردم ضرورت دریافت کمک‌های فوری پزشکی را نمی‌دانند.

شوماخر گفت، بیشتر مردم می‌خواهند صبر کنند تا بهتر شوند و بیشتر علائم حملات زودگذر ایسکمیک در عرض یک ساعت بهتر می‌شوند.

وی افزود، با اینکه حمله زودگذر ایسکمیک سکته مغزی خفیف خوانده می‌شوند اما می‌تواند یک علامت هشداردهنده برای ابتلا به یک سکته مغزی بزرگ ناتوان‌کننده باشد.

سیلر گفت، مراجعه سریع به بیمارستان پس از بروز حمله زودگذر ایسکمیک یا سکته خفیف مغزی حیاتی است زیرا داروهای از بین برنده لخته خون که می‌توانند بسیاری از بدترین اثرات سکته مغزی — از جمله فلج — را از بین ببرند، باید در عرض چند ساعت پس از بروز این علائم داده شوند تا موثر واقع شوند.
__________________

شدت سکته مغزی با مصرف یا عدم مصرف قبلی آسپیرین ارتباطی ندارد

بر اساس یک مطالعه، به نظر نمی‌رسد شدت سکته مغزی با مصرف یا عدم مصرف قبلی آسپیرین ارتباطی داشته باشد.

دکتر “استفانو ریسی” از ‪Neurologia‬ ‪ UOCD‬در “پروگیا” واقع در ایتالیا و همکارانش نوشتند: چندین گزارش نشان داده‌اند بیمارانی که به هنگام مصرف آسپیرین دچار سکته مغزی می‌شوند شدت سکته‌های آنها کمتر از بیمارانی است که از چنین داروهایی استفاده نمی‌کرده‌اند. این در حالی است که گزارش‌های دیگر نشان داده‌اند مصرف آسپیرین هیچ تاثیری در شدت سکته‌های مغزی ندارد.

برای بررسی بیشتر این موضوع محققان تاثیر مصرف آسپیرین پیش از سکته مغزی را بر شدت آن در بیمارانی که در آزمایش بین‌المللی سکته مغزی ثبت نام کرده بودند، مطالعه کردند. در این آزمایش بیماران در زمینه فواید درمان‌های مختلف پس از سکته مغزی مورد آزمایش قرار گرفته بودند.

در این بررسی محققان ارتباط میان شدت سکته مغزی را درست پس از وقوع آن و مصرف آسپیرین سه روز قبل از سکته را مطالعه کردند.

از ‪ ۱۷‬هزار و ‪ ۸۵۰‬بیماری که به سکته مغزی مبتلا شده بودند ‪ ۳‬هزار و ‪۸۲۰‬ تن از آنها پیش از سکته مغزی آسپیرین مصرف کرده بودند و ‪ ۱۴‬هزار و ‪۳۰‬ نفر آنها آسپیرین مصرف نکرده بودند.

در اولین نگاه به نظر می‌رسد مصرف آسپیرین پیش از بروز سکته مغزی با بیشتر شدن شدت آن ارتباط دارد.

با این وجود پس از به حساب آوردن عواملی مانند جنسیت، سن، نوع سکته مغزی و فیبریلاسیون دهلیزی محققان مشاهده کردند ارتباط چشمگیری بین شدت سکته مغزی و مصرف آسپیرین پیش از بروز سکته مغزی وجود ندارد.