پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه وست مینستر می گویند نتایج ۱۲ مطالعه صورت گرفته تاکید می کند که مصرف دستمال کاغذی نه تنها دستها را خشک می کند بلکه هرگونه آلودگی موجود در دست را نیز از بین می برد در حالی که خشک کن های برقی نه تنها به شکل درست مصرف می شوند بلکه نتایج مشابه دست مال کاغذی را ندارند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، دستمال کاغذی دست ها را با سرعت و کیفیت بهتری نسبت به خشک کن های برقی خشک می کند و مانع از انتقال آلودگی و میکروب ها می شود و بهداشتی تر است.
در حالی که اهمیت شستن دست ها بر کسی پنهان نیست اما اگر همین دست های شسته به خوبی خشک نشود دیگر مزیت تمیزی ندارد. دلیل این امر این است که دستان خیس و مرطوب بهتر از دستان خشک آلودگی و میکروب ها را انتقال می دهند.
پژوهشگران ۱۲ مطالعه را مورد بررسی قرار داده و دریافتند دستمال کاغذی در ایجاد دست های پاکیزه و سلامت رتبه برتر است. یکی از این مطالعات نشان داد دستمال کاغذی پس از ۱۰ ثانیه، ۹۶ درصد، دستها را خشک می کند. پس از ۱۵ ثانیه این دستها ۹۹ درصد خشک هستند.
در مقابل، خشک کن های برقی دستکم ۴۵ ثانیه طول می کشد تا دستها را خشک کنند. این میزان زمان از آن جهت مهم است که اغلب افراد تنها چند ثانیه دستهای خود را زیر خشک کن های برقی می گیرند.
مطالعه دیگر حاکی از آن بود که مردان ۱۷ ثانیه و زنان ۱۳٫۳ ثانیه از خشک کن های هوای داغ استفاده می کنند که نشان دهنده صرف زمان اندک برای استفاده از این دستگاه هاست.
در این زمینه دستمال کاغذی رتبه بهتری دارد چرا که حرکت مالش آن بر روی پوست می تواند به طور فیزیکی آلودگی ها را از بین ببرد.
این در حالی است که خشک کن های برقی میکروب ها را به سوی بدن فرد فرستند – مشکلی که در سرویس های بهداشتی عمومی وجود دارد که به طور مداوم این گرما آلودگی را در هوا منتشر می کند.
به گفته کیت ردوی پژوهشگر میکروبیولوژی و زیست شناسی مولکولی در دانشگاه وست مینستر این امر می تواند تعداد میکروب ها را ۲۵۵ درصد افزایش دهد.
باکترهای های موجود در محیط سرویس بهداشتی به دستان کاربر و سپس به اتمسفر انتقال می یابد که این موضوع می تواند به شیوع ارگانیسم هایی مانند سالمونلا و ای کولای منجر شود چرا که افراد اغلب پیش از آنکه دستان خود را به خوبی پاک کنند آنها را خشک می کنند.
نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که افرادی که در مقابل خشک کن های برقی قرار می گیرند احتمالا بیشتر در معرض ابتلا به باکتری هایی هستند که این هوای داغ به سوی آنها گسیل می دارد.
محققان می گویند رتبه پاکیزگی حوله های پارچه ای پایین تر است چرا که افراد بیشتری از آنها استفاده می کنند.
این پژوهشگران توصیه می کنند باید دستها را به خوبی شست و سپس به طور مطلوبی آنه را با دستمال کاغذی و نه با استفاده از خشک های برقی خشک کرد.
نتایج این تحقیق در نشریه Mayo Clinic Proceedings منتشر شده است .
پژوهشگران بهداشت می گویند ۹۵ درصد از مردم پس از استفاده از سرویس بهداشتی دست های خود را به خوبی نمی شویند . و یا اصلا نمی شویند .
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در یک بررسی ۴۰۰۰ نفر که از سرویس های بهداشتی عمومی استفاده می کردند ، با استفاده از دوربین مخفی مورد مطالعه قرار گرفتند . اطلاعات به دست آمده نشان داد که تنها ۵ درصد از افراد پس از استفاده از سرویس بهداشتی دست های خود را به درستی می شویند.
با شستن دستها به شکل صحیح و به‌طور مرتب، میتوان از ابتلا به انواع بیماریهای تنفسی مانند آنفلوآنزا ، سارس، سرماخوردگی، و سایر بیماریهای عفونی مانند هپاتیت A و اسهال پیشگیری کرد. پس بهتر است با شستن دستها به جنگ میکروبها بروید.
آزمایش ها نشان داد که سطح دست های این افراد پوشیده از میکروب های عفونت زایی بود که در صورت بی توجهی به آنها ، مشکلات بهداشتی فراوانی برای فرد به وجود می آید.
همه ما شستن دستها را از کودکی یاد میگیریم، اما وقتی سرمان شلوغ است و عجله داریم این کار را با دقت انجام نمیدهیم و یا حتی گاهی فراموش میکنیم دستانمان را بشوییم.
برای شستن دستها حتما از آب و صابون استفاده کنید. این کار را سریع و با عجله انجام ندهید و زمان کافی را به این کار اختصاص دهید. با پیشگیری از بیماری در وقتتان صرفه جویی خواهد شد.
براساس آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی ۱۰ درصد از شهروندان آمریکایی پس از استفاده از سرویس بهداشتی دست های خود را نمی شویند و یک سوم از افرادی که دستشان را می شویند، با صابون بیگانه اند و این کار را با آب خالی انجام می دهند.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های عفونی آمریکا ( CDC ) به مردم هشدار داده است که شستن دست ها را جدی بگیرند چراکه مهمترین عامل در کنترل و پیشگیری از بیماری های عفونی است.
مهمترین عامل گسترش بیماری های عفونی در دانشگاه ها و بیمارستان ها، عدم توجه به اصول بهداشتی و مخصوصاً شستن دست هاست.
یکی از آلوده ترین تجهیزات رایج در مکان های عمومی صفحه کلید است.
باید به دستگیره ها و شیرهای آب در مکان های عمومی نیز توجه کرد، در مکان های عمومی لازمست که تمام دستگیره ها و شیرها با دستمال کاغذی باز شوند و پس از استفاده از صفحه کلید هم دست ها به خوبی شسته شوند.
مدت زمان لازم برای شست وشوی دست ها باید حدود ۲ دقیقه باشد. شست وشوی لابه لای انگشتان بسیار مهم است ولی اغلب افراد به آن توجهی ندارند.
یکی دیگر از مهمترین عوامل میکروب زا، ناخن های بلند است.
آگاهی افراد جامعه از اصول بهداشتی و آموزش صحیح در این زمینه ضروری است و این فعالیت باید از خانواده ها آغاز شود.
مراحل شستشوی دست :
دستها را با آب خیس کنید.
- به مقدار کافی مایع دستشویی برای هر دو دست بردارید.
- کف دستها را به یکدیگر مالش دهید.
- با دست راست پشت دست چپ و لا‌به‌لای انگشتان را مالش دهید.(وبالعکس)
- کف دستها را به صورتی که انگشتان درون هم باشند، روی یکدیگر مالش دهید.
- پشت انگشتان را بوسیله کف دست دیگر و به طوری که در هم قفل هستند، مالش دهید.
- هر یک از انگشتان شست را بوسیله کف دست دیگر به صورت حرکت چرخشی تمیز کنید.
- سر انگشتان را در کف دست دیگر به صورت حرکت چرخشی و رفت و برگشتی مالش دهید.
- دستها را کاملا آبکشی نمائید.
- دستها را با دستمال کاغذی یا یکبار مصرف کاملا خشک نمائید.
- شیر آب را بوسیله دستمال کاغذی ببندید.
- اکنون دستهای شما کاملا تمیز است.
اسهال بیماری خطرناکی است و یکی از عوامل مهم مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال می باشد . مهمترین علت مرگ و میر ناشی از اسهال از دست دادن آب و املاح بدن است .
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، اسهال همچنین یکی از عوامل مهم تاخیر رشد جسمی در کودکان ، سوء تغذیه و مستعد شدن در برابر سایر بیماریها است . طبق آمار سازمان بهداشت جهانی سالانه دو میلیون کودک زیر ۵ سال در اثر اسهال می میرند .
و به عبارتی ۱۷% از کودکان مبتلا به اسهال فوت می کنند . ۸% از علت کل مرگهای کودکان زیر ۵ سال ناشی از بیماریهای عفونی اعم از انگلی و اسهالی است.
به دفع سه بار یا بیشتر مدفوع آبکی و یا شل در شبانه روز ، اسهال می گویند .
شیرخواری که فقط از شیر مادر تغذیه می شود ، مدفوع نرمتر از حد عادی دارد و ممکن است روزانه ، چندین بار مدفوع نرم و نیمه آبکی دفع نماید که طبیعی است . در این شیرخواران ، اسهال به افزایش تعداد دفعات دفع و آبکی بودن مدفوع ،بطوری که با دیگر مواقع فرق داشته باشد گفته میشود
به کارگیری سه قانون طلایی مراقبت از کودک مبتلا به اسهال در منزل به شرح ذیل موثرترین اقدام در جهت پیشگیری از مرگ ناشی از اسهال در کودکان محسوب می شود: :
۱- دادن مایعات اضافی
- به محض شروع اسهال بیش از حد معمول به او مایعات بدهید .
- تغذیه با شیر مادر به دفعات بیشتر و طولانی تر در هر وعده شیر دهی صورت گیرد .
- محلول او – آر – اس یکی از چند نوع مایعی است که در خانه برای پیشگیری ازکم آبی استفاده می شود .
- اگر کودکی به صورت انحصاری با شیر مادر تغذیه می شود نکته مهم این است که بیشتر از حد معمول شیر مادر بخورد . علاوه بر آن محلول او – آر – اس یا آب سالم به کودک بدهید .
- اگر کودک به صورت انحصاری با شیر مادر تغذیه نمی شود به او مقدار اضافی غذاهای آبکی مانند سوپ ، دوغ ، و آب سالم ( ترجیحا “به همراه غذا ) بدهید
۲- ادامه تغذیه
۳- در صورت بروز علائم خطر ذیل در کودک ، وی را سریعا” به مرکز بهداشتی درمانی ببرید:
- قادر به نوشیدن یا شیرخوردن نبودن
–بدتر شدن حال کودک یا تب کردن
- وجود خون در مدفوع یا ضعیف نوشیدن
توصیه های تغذیه ای ذیل در برخورد با کودک مبتلا به اسهال توجه کنید :
۱- ممکن است کودک مبتلا به اسهال پایدار ( ادامه اسهال ۱۴ روز یا بیشتر ) در هضم سایر شیرها بیشتر از شیر مادر مشکل داشته باشند . لازم است که موقتا” مقدار سایر شیرها در رژیم غذایی آنها کاهش یابد . آنها بایستی شیر مادر یا سایر غذاها را بیشتر دریافت کنند .
۲- در کودک زیر ۶ ماه که با شیر مادر تغذیه می شود ، افزایش دفعات شیردهی ، علاوه بر تامین آب لازم ، غذای موردنیاز را نیز تامین می کند .
۳- در کودک بالای ۶ ماه ، با توجه به سن کودک می توان از موادغذایی مختلف نظیر سبزی ها ، حبوبات و غلات ، گوشت یا ماهی ، تخم مرغ و لبنیات استفاده کردد .
۴- برای پیشگیری از سوء تغذیه به کودک مقدار زیادی غذای مقوی بدهید کودکی که در هنگام اسهال از غذا محروم می گردد ، به سوء تغذیه دچار و اسهال وی شدیدتر و طولانی تر می شود . دادن موادغذایی به کودک در هنگام اسهال ، به کم شدن اسهال او کمک می کند و وی را در مقابل اسهال ، مقاوم می نماید .
۵- غذای کودک را خوب بپزید تا کاملا” له و پخته شود زیرا کودک مبتلا به اسهال ، این نوع غذا را آسانتر هضم می کند .
۶- غذاهای پر حجم مثل میوه های پوست نکنده یا میوه های سفت و سخت و نیز دانه های حبوبات که دیر هضم هستند نباید به کودک داده شوند .
۷- کودک را به خوردن غذا تشویق کنید .
۸- دفعات تغذیه کودک را ، در روز افزایش دهید ( ۶ بار در روز ) ولی حجم غذای هر وعده را کم کنید . به این ترتیب کودک به راحتی می تواند غذای مصرفی را هضم و جذب نماید . برخی از کودکان در این زمان بی اشتها می شوند و برای خوردن ، حوصله مادر و ابتکار وی لازم است .
۹- برای افزایش انرژی غذای کودک ، یک یا دو قاشق چای خوری روغن ، به هر وعده غذای وی اضافه نمایید .
۱۰- سوپهای خیلی رقیق ، جای غذای کودک را نمی گیرد و فقط برای رفع کمبود مایعات ، قابل مصرف می باشند
همزمان با فرا‌رسیدن فصل برداشت برنج، عده‌ای از کشاورزان ایران به‌خصوص شالیکاران استانهای شمالی کشور در معرض یک بیماری عفونی مشترک انسان و دام به نام تب شالیزار قرار می‌گیرند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بیماری تب شالیزار که به تب برنج، تب شالیکاران و با نام علمی لیتو سیپروز معروف است با تب و لرز و سر درد شروع میشود و در مراحل شدیدتر علائم دیگری مثل یرقان و نارسایی کلیه به آن افزوده میشود.
عامل این بیماری یک باکتری است که از طریق ادرار حیوانات آلوده مثل گاو و گوسفند و بعضی جوندگان مثل موش وارد آب‌ها و محیط اطراف میشود و می‌تواند ماه‌ها در آب زنده بماند همچنین آب راکد یک وسیله مهم دیگر برای انتقال این بیماری است.
عامل بیماری تب شالیزار در بدن تمام انواع پستانداران می تواند وجود داشته باشد که مهمترین آنها موش، گاو، سگ و خوک است که در تمامی این حیوانات تکثیر شده و از طریق ادرار به محیط بیرون راه پیدا می‌کند.
بیماری لیتوسیپروزدر استانهای شمالی کشور؛ گیلان، مازندران و گلستان بیش از بقیه استان ها شیوع پیدا کرده است.
این بیماری مخصوص جوامعی است که غالب افراد آن به کشاورزی و ماهیگیری اشتغال دارند . و اراضی شالیزاری و آب‌های سطحی مهمترین عامل انتقال این بیماری محسوب می‌شوند.
وجود خراش در بدن و ارتباط با خاک آلوده مهمترین عامل در انتقال این بیماری به انسان‌ها است و هموطنان عزیز گیلانی، گلستانی و مازندرانی به‌خصوص شالیکاران لازم است آمادگی لازم برای پیشگیری از این بیماری را در هنگام کار به داشته باشند .
البته به یاد داشته باشیم که بیماری تب شالیزار فقط شالیزاران را درگیر نمی‌کند و کسانی که بدون رعایت مسائل بهداشتی با حیوانات در تماس هستند نیز در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
لازم به ذکر است از سال ۱۳۷۷ این بیماری ابتدا در استان گیلان شروع شد و به‌تدریج به سمت استان مازندران و گلستان گسترش پیدا کرد.
در زمان دروی برنج معمولا دست و پای کشاورزان توسط ساقه‌های برنج زخمی میشود. آنها در این مواقع دست و پای خود را نباید با آب‌های اطراف مزرعه یا چاله‌های ایجادشده شست‌وشو دهند. این آب‌ها ممکن است آلوده به ادرار جوندگان و حیوانات بوده و باعث ابتلا به این بیماری شود.
کشاورزان، دامداران، قصابان، صیادان و شناگران ازجمله کسانی هستند که باید به‌شدت مراقب سلامت پوست خود باشند.
با توجه به شیوع این بیماری در فصول بهار و تابستان لازم است پزشکان شاغل در مناطق شمالی کشور در هنگام معاینه بیماران حتی با علائم سرماخوردگی تب شالیزار را در ذهن داشته و در رابطه با محیط کار سوالات تکمیلی را پرسیده و بررسی های مفید برای رد این بیماری را انجام دهند.
ممکن است بیماران ابتدا دچارتب و لرز، درد شدید عضلانی، سر درد مداوم، تهوع و استفراغ و اسهال مراجعه نمایند که با گذشت چندین روز و در اواخر بیماری، با نارسایی کلیه مواجه خواهند شد .
کارشناسان بهداشتی می گویند اطلاع رسانی کافی و مناسب از طریق رسانه‌ها می‌تواند در پیشگیری و حتی تشخیص بیماری توسط بیمار و اطرافیان بیمار و مراجعه به موقع و پیگیری درمانی به آنها کمک کند.
به اعتقاد کارشناسان،تب شالیزار از بیماریهای باز پدید کشور ماست که به‌ویژه در مناطق شمال کشور شایع است و به دلایلی چون وجود کشاورزی سنتی، استفاده از فضولات دامی و دفع غیربهداشتی زباله و هم‌جایی سکونت انسان و دام در شرایط غیربهداشتی به‌وجود می‌آید. این بیماری در مناطقی که وضعیت بهداشتی و درمانی مناسبی ندارند تا ۲۰درصد موجب مرگ‌ومیر افراد مبتلا میشود.
برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، کارشناسان توصیه می‌کنند که کشاورزان یا دامداران در محیط‌هایی که گاو و گوسفند نگهداری یا به‌منظور چرا در آن وارد می‌شوند با پای برهنه وارد نشوند و به علف‌های آن دست نزنند و در مواقع ضروری استفاده از دستکش الزامی است.
کسانی که با آب و خاک و حیوانات در تماس هستند باید وجود هر نوع زخم یا خراش در دست و پا را جدی گرفته و از فرو بردن آنها در آب‌های آلوده و یا وارد شدن بدون محافظ به زمین‌های کشاورزی جدا پرهیز کنند.
به گفته پزشکان یکی از علمی‌ترین کارها در مواجهه با تب شالیزار این است که پزشکان در مورد علائم عمومی و یا شرح حال بیمار و با توجه به بومی و شایع بودن بیماری در این منطقه در فصول بهار و تابستان دقت بیشتری نشان دهند.