مصرف مداوم کوکایین با سرکوب آنزیم G9a ، مدار لذت مغز را دچار تغییر می کند
ژن اعتیاد به کوکائین کشف شد .
دانشمندان سازوکار مهمی را درمغز شناسایی کرده اند که دلیل اعتیادآور بودن کوکائین را توضیح داده و می تواند به ارائه درمانهای جدیدی برای این بیماری منجر شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاری فرانسه ، محققان دریافتند که ماده مخدر کوکایین در فرایندی از مغز تغییری ایجاد می کند که این دگرگونی بیان ژنهای مغز را بدون تغییر در توالی آنها، تحت تاثیر قرار می دهد.
این تغییرات در مدار لذت مغز روی می دهد. این مدار نخستین جایی است تحت تاثیر مصرف مداوم کوکایین قرار گرفته و ظاهرا تمایل به مصرف کوکائین را افزایش می دهد.
“نورا ولکو” مدیر موسسه ملی اعتیاد به مواد مخدر معتقد است، این کشف اساسی شناخت دانشمندان را از چگونگی عملکرد اعتیاد آوری کوکایین افزایش می دهد.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است، اما این یافته ها از وجود بازیگر جدید مهمی در سطح مولکولی پرده بر می دارد که در هنگام مصرف کوکائین، هدف قرار می گیرد و از این رو یک هدف جدید بالقوه برای ارائه داروهای ترک اعتیاد محسوب می شود.
این تحقیق بر روی موش ها انجام شده است.
این تحقیق تایید می کند که کوکائین مانع از فعالیت آنزیمی می شود که نقش مهم و حیاتی در کنترل “پس زایشی” بیان ژن دارد.
این پژوهشگران نشان دادند با معکوس کردن روند سرکوب این آنزیم که G9a خوانده می شود می توانند از اعتیاد به کوکایین جلوگیری کنند.
کوکایین، آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است. کوکایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ کوکا (تصویر ۱) مجزا و استحصال شد. کراک را نیز از کوکایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند. کراک خطرناکترین ماده اعتیاد آوری است که تا کنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است که یک بار مصرف آن، فرد را معتاد می کند. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، محرک سیستم اعصاب مرکزی است.
اثرات کوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان کوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی زیاد می کند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمک چشم، پریدگی رنگ، کاهش اشتها، تعرق شدید، تحریک و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حرکات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ.
در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود. ناخالصی کوکایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود که معمولا با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است. در مسمومیت حاد با کوکایین، فرد مصرف کننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فکر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.
از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی (در مصرف به صورت انفیه)، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درک زمان و مکان، رفتار تهاجمی، تحریک پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود کشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افکار هذیانی، و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین.
تحمل و ایجاد وابستگی کوکایین مشابه آمفتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می کند که این وابستگی در عصاره کوکایین یعنی کراک شدیدتر می باشد.
در آزمایشاتی که برای تحقیق پیرامون اثر کوکایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترک از جمله ضعف شدید، بد خوابی، افسردگی، تحریک پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است.
نتایج این تحقیقات در نشریه ساینس منتشر شده است.
کوکائین چیست ؟
کوکائین یکی از اعتیادآورترین و خطرناکترین مواد مورد سوءمصرف است . این ماده از برگ گیاه کوکا که عمدتاً در آمریکای مرکزی و جنوبی میروید به دست می آید.
وابستگی روانی به کوکائین ممکن است حتی پس از یک بار مصرف به وجود آید. کوکائین وابستگی جسمی هم ایجاد می کند. درصد خلوص کوکائین از ۹۰ –۲۰ % فرق میکند. کراک (crack) نوعی از کوکائین است که ناخالصیهای آن جدا گشته و به شکل بلور سفید رنگ و به شدت اعتیادآور است. امکان بروز رفتارهای خشن به دنبال مصرف آن بسیار بالاست.
نامهای رایج :
کوکائین : coke /snow برف / کراک/ راک
راههای مصرف:
شایعترین روش مصرف کوکائین استنشاقی است. امکان تزریق زیرجلدی و داخل وریدی هم وجود دارد. به دلیل کمترشدن اثر آن به دنبال مصرف خوراکی، معمولاً از این روش استفاده نمی شود. کراک نیز به روش تدخینی مورد مصرف واقع می شود.
آثار مصرف :
آثار مصرف کوکائین بلافاصله ظاهر و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد رفع میشود. به همین علت افراد وابسته به کوکائین ممکن است هر نیم تا یک ساعت یک بار برای مصرف مجدد از جمع یا محل کار خارج شوند.
عوارض جسمانی: افزایش فشارخون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمک، کاهش اشتها، اختلال درخواب. به دنبال مصرف طولانی کاهش وزن، اختلالات گوارشی، خستگی، نارسایی قلبی و کاهش نیروی جنسی بروز خواهد کرد. چنانچه بیمار به طریق استنشاقی مصرف کند در دراز مدت امکان خونریزی مکرر از بینی و سوراخ شدن تیغه های بینی وجود دارد .
عوارض روانی: سرخوشی، افزایش انرژی، احساس خوب بودن عمومی، توهمات لامسه به صورت احساس خزیدن حشرات زیر پوست، کاهش تمرکز و افزایش نیروی جنسی.
به دلیل آثار سریع تدخین و رسیدن سریع کوکائین به مغز به دنبال مصرف کراک علائم بلافاصله ظاهرشده، اما درعرض ۱۲ دقیقه تحلیل میرود.
چگونه کمک کنیم ؟
علائم ترک کوکائین معمولا یک روز تا یک هفته طول میکشد.
مصرف کنندگان کوکائین وابستگی روانی شدید پیدا میکنند که همراه با حس ولع شدید برای مصرف مجدد است. به دنبال ترک افسردگی، خواب آلودگی، تحریک پذیری و گرسنگی بروز خواهد کرد. قطع کردن تدریجی هیچ فایده ای ندارد و قطع کردن سریع به مراتب بهتر است.
چنانچه مصرف کوکائین جدی نباشد میشود بدون نیاز به دارو و جایگزینهای مربوطه ترک را انجام داد. باید به مقدار زیادی مایعات (به غیر از الکل) و سه وعده غذای روزانه در رژیم غدایی گنجانده شود. ورزشهای آرام بخش کمک کننده اند.
باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم افسردگی، کسالت و خستگی از عوارض طبیعی قطع کوکائین است و پس از یک هفته قطع خواهد شد.
به هرحال برای بیمارانی که علائم افسردگی شدید به دنبال قطع کوکائین پیدا میکنند شروع داروهای ضد افسردگی مفید خواهد بود.
چنانچه جنون ناشی از مصرف کوکائین بروز کندبیمار باید به سرویس روانپزشکی ارجاع شود.
سایر اطلاعات :
کوکائین ۸ تا ۶ ساعت پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص است.
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند براساس نتایج پژوهش‌های انجام شده، ترک سیگار حتی در سنین سالمندی موجب کاهش چشمگیر مرگ و میر در افراد میشود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، سیگار یک عامل خطر مهم برای بسیاری از بیماری‌های مزمن از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان است.
براساس این گزارش گروهی از محققان از هفت کشور جهان (آمریکا، چین، استرالیا، ژاپن، انگلستان، اسپانیا و فرانسه) افراد ۳ تا ۵۰ سال را مورد ارزیابی قرار دادند.
مطالعات انجام شده حاکی از آن است که ۸۳ درصد افزایش مرگ و میر نسبی برای سیگاریها و ۳۴ درصد افزایش مرگ و میر نسبی برای سیگاری‌های (افرادی که سیگار کشیدن را ترک کرده اند) سابق در مقایسه با افرادی است که هرگز سیگار نکشیده‌اند.
این گزارش نشان می‌دهد که شواهد اپیدمیولوژی سیگار عمدتاً در میان بزرگسالان و میانسالان است و سیگار کشیدن مرگ و میر را افزایش می‌دهد و خطر نسبی مرگ و میر حتی در سنین بالا پس از ترک سیگار کاهش می‌یابد.
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند بنا بر یک پژوهش جدید ، کسانی که مصرف این مواد را پیش از هجده سالگی، زمانی که مغز همچنان در حال رشد است، آغاز کرده‌اند دچار افت در ضریب هوشی شده‌اند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، بنا به نتایج تحقیقی که به تازگی انتشار یافته مصرف‌کنندگان جوان مشتقات شاه‌دانه (Cannabis) در معرض خطر کاهش ضریب هوشی قرار دارند.
در انجام این پژوهش، محققان به مدت ٢٠ سال زندگی گروهی را تحت نظر گرفته‌اند.
آنها افراد مورد بررسی را از زمان نوجوانی مورد ارزیابی قرار داده و مکررا تا ٣٨ سالگی وضعیتشان را بررسی کرده‌اند.
محققان با در نظر گرفتن عوامل دیگری، نظیر مصرف مشروبات الکلی، دخانیات و سایر مواد مخدر یا محرک، و همچنین تعداد سالهای تحصیل، به این نتیجه رسیده‌اند که کسانی که به طور مدام از مشتقات شاه‌دانه استفاده میکنند دچار نزول ضریب هوشی می‌شوند.
هر چه کشیدن این مواد بیشتر باشد، افت ضریب هوشی نیز بیشتر می شود.
شروع کشیدن در نوجوانی نتیجه مخرب‌تری دارد و ضریب هوشی کسانی که در نوجوانی کشیدن حشیش و علف را آغاز کرده‌اند به طور متوسط هشت واحد پایین می‌آید.
به نظر می‌رسد توقف مصرف مشتقات شاه‌دانه نمی‌تواند هوش از دست رفته را کاملا بازگرداند.
این پژوهش با مطالعه ١٠٠٠ نفر در نیوزیلند انجام شده است.