خواص کرفس

دانه کرفس ضد رماتیسم، آرام بخش، ضد عفونی کننده سیستم ادراری، افزاینده دفع اسید اوریک، کاهنده فشار خون، تا اندازه‌ای ضد بیماری قارچی، ادرارآور، ضددرد، ضدالتهاب، دفع مسمومیت، ضد اسپاسم، ضد باکتری، قاعده آور، شیرافزا، ضد انقباض، ضد تشنج، مقوی معده و بادشکن است.

همچنین ریشه کرفس دارای اثرات ادرار آور، صفرا بر، مقوی معده، ضد کمبود ویتامین، ضد اسکوربوت و تب بر است. این گیاه در موارد التهاب مفصل و انقباض عضلانی ماهیچه کاربرد دارد.

ریشه کرفس قرنهاست در موارد آب آوردن نسوج، نقرس، رماتیسم، سنگ کلیه، یرقان، آسم، سرماخوردگی‌های ششی، ضعف اعصاب، زیاد شدن اسید اوریک خون، ضعف اعمال دستگاه گوارش، نفخ و ناراحتی‌های مثانه استفاده می‌شود.
آب کرفس به صورت غرغره برای گلو دردهای خشک، به دلیل اثر ضد عفونی کننده‌اش مفید است. همچنین تخم کرفس حاوی کلسیم بالاست که ممکن است نقش مهمی در کاهش فشار خون ایفا ‌کند. تخم کرفس ادرار آور بوده و بهترین دارو برای تمیز کردن بدن از اسید اوریک است. بنابراین برای درمان نقرس، آرتروز و رماتیسم مناسب است.

مدارک علمی نشان می‌دهد که ممکن است دانه کرفس، از سرطان پیشگیری کند. کرفس اثر تصفیه کننده خون، ضد رماتیسم و نقرس و ضد عفونی کننده دارد و به علاوه لاغر کننده است.

مضرات:

چون دانه کرفس موجب سقط جنین می‌شود و به همین دلیل در آبستنی منع کاربرد دارد.

خوردن کرفس برای بیماران مبتلا به صرع مضر است زیرا حملات آنها را تحریک می‌کند. همچنین اشخاصی که به ورم کلیه مبتلا هستند نباید آن را مصرف کنند.