پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه ایلی‌نوی در کشور آمریکا می گویند نتایج یک مطالعه جدید خاطر نشان داده است که مصرف کرفس، کنگر و مرزنگوش ( Origanum Vulgare ) به دلیل دارا بودن ترکیب‌های خاص ضدسرطانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی پانکراس مفید است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، دکتر «الویرا دی مجیا» از پژوهشگران این تحقیق می‌گوید: استفاده از مواد خوراکی حاوی فلاونوئیدها به عنوان روش درمانی اولیه قبل از استفاده از داروهای شیمی درمانی می‌تواند روند نابودی سلول‌های سرطانی پانکراس را تسهیل کند.
همچنین ترکیب‌های «آپیگنین» با حمله به سلول‌های سرطانی آنها را از بین می‌برند اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگر ترکیب‌های آپیگنین پیش از استفاده از داروهای شیمی درمانی به کار برده شوند، نتایج درمانی بهتری خواهند داشت. کنگر و کرفس و مرزنگوش از منابع گیاهی غنی از فلاونوئید و آپیگنین هستند.
دکتر «الویرا دی مجیا» همچنین گفت: مصرف قابل توجه میوه‌ها و سبزی‌ها موجب تولید مقادیر کافی فلاونوئید و سایر ترکیبات ضدسرطانی در بدن می‌شود و به کاهش خطر ابتلا به سرطان‌ها کمک می‌کند.
پیش از این معلوم گشته بود که کنگر در سلامت بدن مفید است . سرگل های این گیاه به عنوان سبزی مصرف می شود که برای دستگاه گوارش مقوی بوده و به هضم مواد غذایی کمک می کند. عصاره ی برگ و ریشه ی کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ ها مفید بوده و در درمان یرقان ، سوء هاضمه ، احساس ناراحتی در معده ، نفخ ، بی اشتهایی ، تهوع ، اسهال خفیف یا یبوست ، نارسایی کبد ، دفع مزمن آلبومین و کم خونی بعد از جراحی موثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می کند. در بعضی از کشورها به عنوان محرک تمایلات جنسی مصرف می شود.
همچنین مرزنگوش وحشی در موارد سوء هاضمه، عفونت های مجاری تنفسی، کورک و آبسه، سرفه، نزله‌های مزمن، آسم مرطوب، زردی، درد گلو، دردهای عصبی، آب‌آوردن انساج، تأخیر حالت قاعدگی، دردهای ماهانه زنان، ضدعفونی کننده، خلط‌آور، ضد تشنج، استسقاء به‌کار می‌رود.
دم کرده ۲ قاشق غذاخوری سر شاخه‌های خرد شده گیاه در نیم لیتر آب جوش‌در درمان سیاه سرفه و سایر سرفه‌ها و اسهال به‌کار می‌برند.
از دم‌کرده فوق‌الذکر به شکل غرغره برای رفع التهاب دهان و گلو و به شکل‌مالیدنی برای زخم‌ها به‌کار می‌رود.
برای رفع سنگینی معده، نفخ و ناراحتی‌های کبدی توصیه می‌شود.
محققان دانشگاه هاوایی می گویند نتایج یک مطالعه که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد که مصرف میوه و سبزیجات فراوان خطر ابتلا به نوع مهاجم سرطان مثانه را در زنان کاهش می دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، در این مطالعه محققان اطلاعات پرونده ۱۸۵ هزار و ۸۸۵ فرد بزرگسال را به مدت ۵/۱۲ سال بررسی کردند.
در مدت انجام این مطالعه ۱۵۲ زن و ۴۲۹ مرد به سرطان مثانه مبتلا شدند.
محققان در این بررسی متوجه شدند، زنانی که سبزی و میوه بیشتری مصرف کرده بودند کمترین میزان خطر ابتلا به سرطان مثانه را داشتند.
این مطالعه نشان داد: خطر ابتلا به سرطان مثانه در زنانی که سبزیجات زرد و نارنجی مصرف می کنند ۵۲ درصد کمتر از دیگر زنان است.
همچنین زنانی که میزان مصرف روزانه ویتامین های A ، C ، E در آنان بیشتر بود، کمترین میزان خطر ابتلا به سرطان مثانه را داشتند.
این در حالی است که هیچ ارتباط معناداری میان مصرف سبزی و میوه و ابتلا به سرطان مهاجم مثانه در مردان مشاهده نشد.
دکتر سونگ یی.پارک که ریاست محققان دانشگاه هاوایی را در این مطالعه بر عهده داشت، گفت: این مطالعه نشان می دهد مصرف میوه و سبزی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان بسیار مفید است.
سرطان مثانه یکی از انواع سرطان‌های سلول‌های پوششی است. سرطان مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری-تناسلی است. سن متوسط برای تشیخیص کانسر مثانه ۶۵ سالگی است.
میزان بروز سرطان مثانه در مردان بیشتر است. سرطان مثانه در سفیدپوستان بیش از سیاه‌پوستان مشاهده می‌شود.
محققان علوم پزشکی می گویند تحقیقات نشان داده است که سرخ و کباب کردن گوشت قرمز به حدی که سطح آن کمی بسوزد می‌تواند مواد شیمیایی سرطان‌زا تولید کند و در نتیجه خوردن مقدار زیادی گوشت قرمز به خصوص اگر بیش از حد سرخ یا کباب شده باشد خطر سرطان مثانه را افزایش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، این مطالعه نشان داد که احتمال ابتلا به سرطان مثانه در افرادی که گوشت قرمز به شدت سرخ شده یا کباب شده، بخشی از رژیم غذایی آنها بود ۲ برابر کسانی است که گوشت قرمز کم سرخ یا کباب شده، مصرف می‌کنند. ظاهرا در این مطالعه به اثر گوشت آب‌پز بر سرطان مثانه اشاره‌ای نشده است.
یافته‌های مطالعه تازه به روی ۱۷۰۰ نفر در یک کنفرانس تحقیقات سرطان در آمریکا عرضه شد.
پژوهشگران دانشگاه تگزاس دریافتند که این خطر برای کسانی که گوشت قرمز کاملا سرخ شده مانند استیک و گوشت خوک نمک سود (بیکن) مصرف می‌کنند، بیشتر است اما براساس این مطالعه حتی گوشت مرغ و ماهی نیز وقتی سرخ شده باشد، احتمال ابتلا به سرطان را به طول قابل توجهی بالا می‌برد.
سه نوع عمده از مواد شیمیایی سرطان‌زا که به “اچ سی اِی”ها معروف هستند خطر ابتلا به سرطان را به میزان بیش از ۲٫۵ برابر افزایش دادند.
به نظر می‌رسید که بعضی افراد از لحاظ ژنتیکی بیشتر در برابر این نوع رژیم آسیب پذیرند.
در این مطالعه که طی ۱۲ سال انجام شد، محققان DNA کلیه شرکت‌کنندگان را تحلیل کردند و متوجه شدند که داشتن ژن‌های خاص خطر ابتلا به سرطان مثانه را در برخی افراد که زیاد گوشت قرمز می‌خورند پنج برابر می‌کند. متخصصان سرطان می‌گویند که تحقیقات بیشتری برای اطمینان از ارتباط مصرف مرتب گوشت قرمز با سرطان مثانه لازم است و این که آیا نحوه پختن آن تاثیری دارد یا نه.
دکتر پاناگوئیتا میترو، از صندوق جهانی تحقیقات سرطان، گفت: وقتی همه شواهد درباره مصرف گوشت و سرطان را بررسی کردیم حاکی از افزایش سرطان مثانه به دلیل مصرف گوشت قرمز نبود اما در این زمینه که گوشت قرمز یا گوشت پردازش شده خطر سرطان روده را افزایش می‌دهد شواهد قانع کننده‌ای وجود دارد. به همین دلیل است که توصیه می‌کنیم مردم مصرف گوشت قرمز را به ۵۰۰ گرم ـ وزن گوشت پخته شده در هفته محدود کنند یا به کلی از خوردن گوشت سرخ کرده پرهیز کنند.
گفتنی است، حدود پنج هزار نفر هر سال در اثر این سرطان می‌میرند و تقریبا ۹۰ درصد موارد مرگ در افراد بالای ۶۵ سال است.
گروهی از دانشمندان اسپانیایی کشف کرده اند نوعی پروتئین که موجب تسریع روند پیری در انسان می شود، می تواند تومورهای سرطانی را متوقف کند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پس از سالها تحقیق و کار علمی که بطور مشترک توسط موسسه داروهای سرطانی و مولکولی آستوریاس (ایموما) و دانشگاه اووییدو اسپانیا با همکاری پژوهشگران انگلیسی و آلمانی صورت گرفته، معلوم شده است پروتئین پرلامین آ که باعث افزایش سرعت پیری می شود، قادر است جلوی پیشرفت تومورهای سرطانی را بگیرد.
این کشف، یک پیشرفت برای فهم رابطه میان مکانیسمهایی است که موجب پیری می شوند و آنچه که به سرطان می انجامد.
یافته های جدید می تواند الهام بخش روش های درمانی جدیدی علیه سرطان باشد و به نوبه خود، امیدها را به برخی راهبردها که برای مبارزه با تسریع پیری پیگیری می شود، تقویت کند.
به نوشته ال موندو، این کار با بودجه چند مرکز دولتی و خصوصی و با هدایت مشترک کارلوس لوپزاوتین استاد دانشگاه اووییدو و خوان کادینیانوس، مدیر آزمایشگاه موسسه داروهای مولکولی ایموما صورت گرفته و محققانی نظیر خورخه د لا روسا د سا از بنیاد ماریا کریستینا ماساوئو پترسون نقش ارزنده ای در آن ایفا کرده اند.
به گفته محققان، پیری و سرطان فرایندهای مرتبط و نزدیک با یکدیگر هستند اما روابط بین آنها پیچیده است. به این ترتیب، با افزایش سن، خطر بروز تومورها بیشتر می شود ولی با این وجود، برخی از مکانیسم هایی که سرعت پیری را افزایش می دهد، می تواند از بوجود آمدن و رشد تومورها جلوگیری کند.
یک مثال روشن از این مکانیسم ها، فعال شدن یک نوع از بین برنده تومور موسوم به پروتئین پی ۵۳ است اما مطالعات انجام شده توسط محققان اسپانیایی فاش کرد که پروتئینی دیگر به نام پرلامین آ و مسئول تسریع پیری که در بیماران دارای بیماری پیری زودرس تجربه شده است، نیز قادر است جلوی تومورها را بگیرد.
برای این کار، پژوهشگران اسپانیایی از موش های آزمایشگاهی که در نیمی از سلول هایشان پرلامین آ دارند، استفاده کردند.
خورخه د لا روسا گفت: موش هایی با پرلامین آ در همه سلول هایشان پیری زودرس را توسعه می دهند و به همین دلیل، بیشتر از ۴-۵ ماه زندگی نمی کنند؛ چیزی که انجام مطالعات سرطان را دشوار می کند زیرا فرصت نمی دهد بیماری گسترش یابد.
نتایج این تحقیق در مجله علمی ارتباطات طبیعی (Nature Comunication) منتشر شده است .