افزایش فشار خون در روزهای سرد

نتایج تحقیقات حاکی از آن است که برودت و دمای سرد هوا با افزایش فشار خون در ارتباط است. بنابراین هوای سرد فشار خون را به ویژه در افراد سالمند افزایش می دهد و آنان در معرض خطر سکته قرار می گیرند.

هوای سرد

تحقیقات نشان می دهد که فشار خون افراد با دمای هوا تغییر می کند. طی زمان این نوسانات احتمال مرگ را بیش از یک سوم افزایش می دهند.نتایج تحقیقات در دانشگاه گلاسکو نشان می دهد که فقدان نور آفتاب و بارش شدید باران تلفات خاص خود را در پی دارد.در حالی که نتایج این تحقیقات به نظر عجیب می رسد، اما باید توضیح داد که رگ های خونی نزدیک به سطح بدن، به منظور حفظ گرما در شرایط آب و هوایی سرد منقبض و باریک شده که این امر موجب افزایش فشار خون می شود.تغییرات فشار خون، بدن را تحت فشار قرار داده و خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد.محققان اظهار داشتند که پزشکان باید هنگام اندازه گیری فشار خون بیمار به آب و هوا توجه کنند.

این امر به آنها کمک می کند که تشخیص دهند کدام بیمارها حساس هستند و درمان خود را بر آن اساس قرار دهند.

کاهش 10 درجه ای دمای هوا به افزایش فشار خون بین سه تا شش میلیمتر جیوه منجر می شود.

بررسی ها نشان می دهد که فشار خون افراد در فصول سرد سال نسبت به فصول گرم تابستان حدود پنج درجه افزایش می یابدشاید به نظر برسد که این رقم چندان قابل توجه نیست، اما افزایش فشار خون به میزان فقط دو میلیمتر جیوه برای ایجاد یک حمله یا سکته قلبی کشنده در بیماران دارای فشار خون بالا کافی است، یعنی هر میلیمتر افزایش فشار خون حائز اهمیت می باشد.بررسی بیشتر نشان می دهد افرادی که فشار خونشان نسبت به دمای هوا حساس است، تا 35 درصد با احتمال مرگ در دوره تحقیق رو به رو بودند.فقدان نور خورشید و افزایش فشار خون در اثر طولانی تر شدن روزهای سرد سال است.

شاید باران نتایج مخربی روی این نوع بیماران داشته باشد، اما تحقیقات این نتایج مخرب را به بیمارانی نسبت داده اند که با دیدن هوای بارانی برای رفتن به مطب پزشک دچار استرس می شوند.بررسی ها نشان می دهد که فشار خون افراد در فصول سرد سال نسبت به فصول گرم تابستان حدود پنج درجه افزایش می یابد.از این رو پزشکان توصیه می کنند برای کاهش خطر بروز سکته به ویژه در سالمندان در فصول سرد سال، درها و پنجره های منزل را محکم کنید و دمای اتاق را بین 18 تا 21 درجه سانتیگراد نگه دارند.

اگر سابقه افزایش فشار خون دارید باید در این فصول تحت نظر پزشک، فشار خون را کنترل کنید.

غذاها سبب گرم شدن بدن می شوند. پس سعی کنید در زمان سرما از غذاهای گرم استفاده کنید و مصرف چربی های اشباع و نمک را به حداقل برسانید و مایعات گرم بنوشید.همچنین در صورت امکان سعی کنید فعالیت بدنی خوبی داشته باشید و در صورت فعالیت در فضای باز حتما از کلاه، دستکش و لباس و کفش گرم استفاده کنید.

زمستان بیشتر مراقب فشار خونتان باشید

تغییرات آب و هوا و گذر فصل‌ها می‌تواند روی خلق‌و‌خو و رفتارهای ما تأثیر بگذارد؛ این را اکثر ما می‌دانیم.اما چیزی که شاید کمتر به آن توجه کرده باشیم، این است که وقتی هوا سرد می‌شود، ممکن است احتمال بیماری‌های قلبی بالاتر برود یا فشار خون‌‌مان خوب کنترل نشود.این، حاصل مطالعه‌ای است که تعدادی از محققان انجام داده‌اند و نتایج آن را چند روز پیش در نشست انجمن قلب آمریکا، ارائه کرده‌اند.

به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعه که به‌طور مشخص روی فشار خون بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام شده، نشان می‌دهد پاسخ به درمان بیماران در فصل زمستان، اندکی کمتر از تابستان است.البته کار این محققان نه روی خود بیماران، بلکه روی پرونده‌های الکترونیک حدود 500 هزار بیمار آمریکایی بوده که در مناطق جغرافیایی کاملا متفاوت در این کشور زندگی می‌کنند؛ از آلاسکا گرفته تا سن‌خوان در پورتوریکو. مناطقی که هر کدام از آنها آب و هوای لزوما یکسانی ندارند.

در این مطالعه روشن شده که در فصل تابستان، تعداد افرادی که پاسخ مناسب به درمان ضد فشار خون داشته‌اند و فشار خون آنها به سطح طبیعی برگشته، حدود 9 درصد بیشتر از فصل زمستان بوده است.به گفته مجریان این طرح، یکی از مهم‌ترین دلایل این موضوع، احتمالا تغییرات رفتاری و تغییر در سبک زندگی بیماران، در فصل زمستان است.آنها می‌گویند، مشاهدات نشان می‌دهد اشتهای مردم در این فصل بیشتر است، بیشتر تمایل دارند غذاهای با کالری بالا مصرف کنند و علاقه‌شان به ورزش کمتر است. در صورتی که تمام این شرایط در تابستان معکوس است.

ضمن این که به‌دلیل گرمای هوا، میزان تعریق هم بیشتر است و به این ترتیب احتمال کاهش وزن و نیز پایین آمدن فشار خون هم بیشتر می‌شود. یکی از این محققان احتمال داده که بیماران، به‌دلیل نامشخصی، در زمستان بیشتر از خوراکی‌های شور استفاده می کنند یا پرهیزهای غذایی‌شان را کنار می گذارند.

این نتایج را در کنار این نکته بگذارید که در زمستان، به‌دلیل سردی هوا، عروق تغذیه‌کننده قلب تنگ‌تر می‌شوند و به همین علت احتمال افزایش تنگی یا حتی انسداد کامل این عروق، در زمستان بیشتر می‌شود.بالا رفتن جزئی فشار خون، به اضافه این تنگی اضافه، دست به دست هم می‌دهند و زمینه را برای بروز یک حمله قلبی یا حتی مغزی، فراهم می‌کنند.

البته فشارخون همه افراد، اعم از سالم و بیمار، در موقعیت‌های مختلف، نوسان‌های جزئی دارد.

سیگار کشیدن، مصرف چای و قهوه، پر بودن مثانه، فشار عصبی و استرس، همه و همه می‌توانند فشار خون را به‌طور موقت بالا ببرند؛ که اینها همه برای بیمار مبتلا به فشار خون مزمن، خطرناک است و باید حتی‌الامکان از آنها اجتناب کند.اما مسئله مشکل بودن کنترل فشار خون در فصل زمستان، نکته‌ تازه‌ای است که به‌نظر می‌رسد در این میان اهمیت بیشتری داشته باشد.

بیماران مبتلا به فشارخون باید توجه داشته باشند که این بیماری، هیچ علامت مشخصه قابل‌اعتمادی ندارد و جز با اندازه‌گیری آن با دستگاه، راه دیگری برای اطلاع از میزان دقیق آن توصیه نشده است.به همین علت، به همه آنها توصیه می‌شود اندازه‌گیری مرتب فشارخون خود را، به ویژه در فصل زمستان، از یاد نبرند.بهتر است در این فصل، بیشتر مراقب مواردی مانند خودداری از مصرف غذاهای شور و چرب، ورزش و عدم مصرف سیگار باشند؛ چرا که همین موارد جزئی می‌تواند در سلامت آنها، تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.

روغن پالم و خطر سکته قلبی!

بیماری های قلبی – عروقی یکی از مهمترین علل مرگ در کشورهای در حال توسعه می باشد و میزان مرگ و میر در بسیاری از نقاط دنیا به سرعت رو به افزایش است. افزایش سطح کلسترول تام و LDL(کلسترول بد) به عنوان مهم ترین عوامل خطر در پیشرفت بیماری های قلبی – عروقی هستند. چربی رژیم غذایی نقش مهمی در سطح چربی های خون، ایجاد لخته و شروع این بیماری دارد. محققین بر این باورند که افزایش اسیدهای چرب اشباع در رژیم غذای موجب افزایش کلسترول تام و LDL می شود و بدین ترتیب خطر بیماری های قلبی – عروقی را می افزاید.

روغن پالم یا نخل از نظر حجم تولید در بین روغن های گیاهی تولید شده در سطح دنیا در جایگاه دوم قرار دارد. این روغن حدودا ۵۰ درصد پالمیتیک اسید دارد که یک اسید چرب اشباع است و به همین دلیل تصور می شود که روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک می باشد. در واقع، برخی مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده اند که روغن پالم از برخی چربی های هیپرکلسترولمیک مثل چربی حیوانی یا روغن نارگیل متفاوت است.اگر چه اسیدهای چرب اشباع از منابع حیوانی یا روغن های گیاهی در رژیم غذایی انسان منجر به افزایش سطح کلسترول می شود، ولی مطالعات اخیر ثابت کرده اند که روغن پالم علی رغم غلظت بالای اسیدهای چرب اشباع(عمدتا پالمیتیک اسید) یک استثناء در این میان می باشد. نتایج یک مطالعه در چین نیز نشان داد که روغن پالم در مقایسه با روغن حیوانی و بادام زمینی می تواند کلسترول تام، LDL و نسبت کلسترول تام به HDL (کلسترول خوب) را کاهش دهد.

اولئیک اسید یکی دیگر از اسیدهای چرب عمده(حدوداً ۴۰ درصد) موجود در روغن پالم است. مطالعات اپیدمیولوژیک در رژیم غذایی مدیترانه ای نشان داده که افرادی که مصرف روغن زیتون(منبع غنی اولئیک اسید) در رژیم غذایی آنها بیشتر است میزان مرگ و میر کمتری از نظر بیماری های قلبی دارند. حتی ثابت شده که اولئیک اسید به همان اندازه اسید لینولئیک دارای اثرات کاهش دهندگی کلسترول است و به علاوه اثر کاهش HDL را به همراه ندارد و ترکیبی از پالمیتیک اسید و اولئیک اسید اثرات مفیدی بر افزایش HDL و گیرنده های LDL به جا می گذارد. مانند سایر روغن های خوراکی روغن پالم به راحتی هضم، جذب و در راه های متابولیکی استفاده می شود و هر گرم روغن kcal ۹ انرژی دارد. به دلیل آنکه این روغن از منشأ گیاهی است، عاری از کلسترول بوده و می تواند حدود ۱۱ درصد از نیاز روزانه لینولئیک اسید را برآورده سازد.

به طور کلی اثرات تغذیه ای روغن پالم به صورت زیر می باشد:

۱) منبع انرژی در رژیم غذایی: این روغن نقش مهمی در برآوردن انرژی و اسیدهای چرب مورد نیاز در بسیاری از مناطق جهان به عهده دارد.

۲) عاری بودن از کلسترول و اسیدهای چرب غیر اشباع ترانس: این روغن به علت اینکه دارای سطح متوسطی از اسیدهای چرب اشباع است، نیاز به هیدروژناسیون ندارد و به همین دلیل فاقد اسیدهای چرب غیراشباع ترانس است که در حین هیدروژناسیون روغن تولید می شود. اسیدهای چرب(ترانس) یکی از عوامل ایجاد بیماری قلبی هستند.

۳) غنی از آنتی اکسیدان ها: روغن پالم قرمز که به مقدار کمی فرآوری شده حاوی توکرفرول و توکوتری انول های طبیعی(ویتامین E) و کاروتنوئیدها می باشد که علت رنگ قرمز روغن است. روغن پالم قرمز حاوی مقداری زیادی آلفا و بتا کاروتن می باشد که حدود ۹۰ درصد کل محتوای کاروتنوئید آن است. آلفا کاروتن دارای اثرات ضد سرطان قوی بوده و به طور کلی کاروتنوئیدها فعالیت پیش سازی ویتامین A را دارند. در بدن کاروتنوئیدها به ویژه بتا کاروتن می تواند به ویتامین A تبدیل شود و از این رو عملکرد سیستم ایمنی را افزایش داده و از کمبود ویتامین A در بدن جلوگیری می کند.

ویتامین E یکی دیگر از ترکیبات آنتی اکسیدانی مهم در ترکیب روغن پالم است که می توان به کاهش LDL و تری گلیسیرید کمک کرده و سطح کلسترول HDL(کلسترول خوب) را افزایش دهد و بدین ترتیب خطر حمله قلبی کاهش می یابد و عملکرد ایمنی و مبارزه با سرطان افزایش می یابد.

آنتی اکسیدان های طبیعی به عنوان پاک کننده های رادیکال آزاد اکسیژن عمل می کنند و نقش محافظتی در برابر پیری سلولی، آترواسکلروز، سرطان، التهاب مفاصل و بیماری آلزایمر دارند.

۴) ترکیب متعادل اسیدهای چرب: روغن پالم حاوی مخلوطی از اسیدهای چرب با چند پیوند دوگانه، یک پیوند دوگانه و اسیدهای چرب اشباع هستند.

۵) تری گلسیرید: تری گلسیریدهای روغن پالم حامل اسید لینولئیک هستند که جذب و دسترسی آن را برای بدن آسان می کند.

۶)جلوگیری از تشکیل لخته در خون: تحقیقات نشان داده که موش هایی که با رژیم غذایی غنی از روغن پالم تغذیه شدند، تشکیل لخته در خون آنها کمتر است.
اثر حرارت پخت بر روغن پالم

بیشتر روغن ها زمانی که در معرض گرما، نور و اکسیژن قرار می گیرند، ترکیبات مهمی در آنها تشکیل می شود. روغن پالم به طور طبیعی به علت داشتن سطح بالای ویتامین E (آنتی اکسیدان)، مقاوم به اکسیداسیون و تند شدن می باشد. این روغن می تواند برای پختن مورد استفاده قرار گیرد. در یک مطالعه نیز اثر حرارت بالای پخت بر روغن پالم نشان داد که هیچ اثر منفی روی چربی های خون ندارد. غلظت اسید لینولنیک در روغن پالم از لینولئیک اسید کمتر است و این ویژگی، مقاومت آن را در برابر تند شدن و پر اکسیداسیون بیشتر می کند. به طور کلی در بین روغن ها که حاوی اسیدهای چرب ضروری هستند، پالم به طور شگفت انگیزی در شرایط پخت مقاوم است.

موارد استفاده از روغن پالم در صنایع غذایی عبارتند از:

۱) روغن پخت: به دلیل مقاومت زیاد این روغن به دمای بالا، برای پخت بسیار مناسب می باشد.

۲) روغن سرخ کردنی در صنعت غذا: در برخی صنایع مانند تهیه چیپس و فست فود به دلیل اینکه دمای بالا استفاده می شود، به کار بردن روغن پالم از طرفی بسیار امن بوده و از طرف دیگر اقتصادی می باشد.

۳) تهیه مارگارین: روغن پالم یک جزء ایده آل در صنعت مارگارین است. روغن پالم باعث ایجاد قوام و بافت در مارگارین می شود بدون این که نیازی به هیدروژناسیون و در نتیجه ایجاد اسیدهای چرب ترانس در ترکیب آن باشد.

۴) در صنعت شیرینی پزی (قنادی)

۵) تهیه بستنی: امروزه روغن پالم یکی از اجزای اصلی در تهیه بستنی به جای چربی شیر است. استفاده از روغن پالم در این مورد موجب بافتی نرم و با کیفیت عالی در بستنی می شود.

در کل، باید خاطر نشان کرد که روغن پالم، روغنی با کیفیت خوب برای مصارف مختلف می باشد، ولی به منظور آنکه ترکیب اسید چرب در رژیم غذایی مطلوب باشد بهتر است مکمل اسیدهای چرب امگا ۳ (اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه) از منبع پنبه دانه و روغن آن یا روغن ماهی دریافت شود. در مطالعه ای نشان داده شد که ترکیبی از روغن ماهی و پالم در رژیم غذایی به صورت هم افزا چربی های خون، لیپوپروتئین ها و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی – عروقی را بهبود می بخشد. به همه دلایل ذکر شده روغن پالم به عنوان یک روغن بهداشتی می تواند نیاز به روغن را برطرف سازد.

البته همانند بسیاری از مواد غذایی دیگر که در کنار فوایدی که دارند، مضراتی نیز برای آنها مطرح است. امروزه بر علیه روغن پالم نیز مطالبی اثبات شده که بد نیست آنها را نیز مورد توجه قرار دهیم.

۱) جامد بودن این روغن و هر روغن جامد دیگر موجب تمایل به رسوب چربی در جدار عروق می گردد.

۲) گرچه HDL با مصرف این روغن افزایش می یابد ولی کل کلسترول(کلسترول توتال) نیز در درازمدت با مصرف آن بالا می رود.

۳) جامد بودن آن موجب می شود به دفعات متعدد در صنعت و در تهیه غذاها، از آن برای سرخ کردن استفاده شود.

۴) اسیدهای اشباع به ویژه میریستیک و پالمیتیک در افزایش کلسترول سازی بدن نقش فعالی دارند.

۵) مقدار ویتامین E و آنتی اکسیدان های آن از روغن زیتون(که ضمناً کاهش دهنده کلسترول نیز است) بیشتر نیست.
 با توجه به اهمیت موضوع کیفیت و ایمنی فرآورده‌های غذایی به ویژه لبنیات و نگرانی های مردم و پیگیری رسانه های جمعی در روزهای اخیر درباره مصرف روغن پالم در فرآورده‌های شیر و لبنیات و خبر استفاده از روغن پالم در صنایع لبنی کشور بخصوص در لبنیات پرچرب با واکنش سریع مردم مواجه شده است و در حال حاضر مردم از خریدن لبنیات با عنوان پرچرب خودداری می کنند.عدم معرفی برندهایی که در این حوزه تخلف کرده اند نزد مصرف کنندگان تفسیر خود را دارد، و برداشت اغلب آنها این است که همه برندها دست به تقلب گسترده زنده اند و با عدم خرید و مصرف، همراه با مجازات این متخلفان قطعا سرانه مصرف شیر و مواد لبنی در جامعه کاهش پیدا می کند که در درازمدت برای سلامتی جامعه مضر است.

مصرف روغن پالم در صنایع صابونسازی و همچین مشتقات روغن پالم در صنایع مختلف آرایشی، بهداشتی و شیمیایی از گذشته مطرح بوده است. البته از روغن پالم و محصولات حاصل از آن می توان در سطح وسیعی استفاده نمود. در مالزی و بعضی از کشورها از این روغن برای سرخ کردن مواد غذایی و تهیه شرینی‌جات استفاده می کنند. روغن پالم از مقاومت خوبی در مقابل عوامل اکساینده برخوردار است. به دلیل اینکه سرشار از اسیدهای چرب اشباع شده است یک روغن مطلوب برای سرخ کردن محسوب می شود. روغن هسته از نظر ظاهر و ترکیب با روغن گوشت میوه تفاوت فاحشی دارد. بر عکس از نظر ظاهر به زحمت می توان آنرا از روغن نارگیل تمیز داد و از نظر ترکیب اسید چرب نیز به آن شباهت زیاد دارد. روغن خام هسته نخل دارای رنگ سفید تا کمی زرد و بوی مطبوع است ولی از نظر طعم مانند روغن نارگیل شیرین نیست بلکه کمی گس است. روغن مانده هسته نخل بوی بسیار تند می دهد. روغن تصفیه شده هسته نخل که به عنوان چربی هسته پالم به بازار عرضه می شود دارای رنگ سفید خالص و طعم و بوی خنثی است.این محصول به عنوان چربی غذایی و برای مارگارین سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.در بسیاری موارد نیز روغن هسته را برای تهیه روغن‌های خوراکی و چربی‌های مخصوص سفت می کنند که این عمل یا فقط به وسیله جدا کردن قسمتی که دارای نقطه ذوب بالایی است از راه فشردن انجام می شود و یا به وسیله هیدروژنه کردن و سپس جدا کردن قسمت مایع از راه فشردن در صافی صورت می گیرد.

پالم در ایران

طرح مطالعاتی جایگزینی روغن پالم به جای سایر روغن‌های وارداتی در کشور ما از سال 1362 آغاز گردید و بالاخره ورود روغن پالم در کشور از سال 1368 آغاز شد. در سال 1368 طبق پیشنهاد اداره نظارت بر مواد غذایی کشور به کارخانه های روغن نباتی کشور مجوز داده شد که روغن پالم پالایش شده را به روغن های جامد نباتی اضافه کنند مشروط به اینکه میزان اسید های چرب اشباع لوریک، استئاریک و پالمتیک بیش از 20% نشود. مقدار کمی روغن پالم در فرآورده های لبنی پر چرب با مجوز سازمان غذا و دارو و پروانه سازمان ملی استاندارد ایران استفاده می شود که این میزان متناسب با استاندارد های جهانی است. امروزه استفاده از روغن گیاهی پالم در تولید روغن های خوراکی همچون نباتی و گیاهی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و روغن پالم پایه اصلی تمام روغن های خوراکی را تشکیل می دهد که هیچ کدام مضر نیستند و مصرف آنها حتی مجاز است. کارخانجات لبنی برای تولید محصولات لبنی پرچرب برای مصرف کنندگانی که با مشکل کلسترول و گرفتگی عروق مواجه هستند، از روغن های گیاهی همچون روغن پالم استفاده می کنند. براساس نیاز مصرف کنندگان برای تهیه محصولات لبنی پرچرب به جای پایه چربی حیوانی از پایه چربی گیاهی استفاده می شود که این امر در تمام دنیا مرسوم است و استفاده روغن پالم هیچ مشکلی ندارد. میزان استفاده از این روغن در صنایع لبنی براساس ضوابط تعیین شده از سوی سازمان غذا و دارو و سازمان ملی استاندارد و طبق استانداردهای جهانی است. به طور معمول قیمت روغن گیاهی از روغن حیوانی ارزان تر است اما استفاده از این روغن در صنایع لبنی ربطی به نرخ آن ندارد بلکه این اقدام تنها با هدف پاسخ به تقاضای مصرف کنندگان صورت می گیرد، کیفیت روغن پالم از دیگر روغن های گیاهی کمتر نیست.

در راستای تولید محصولات لبنی کم چرب، انجمن صنایع لبنی ایران تقاضای تدوین استاندارد انواع روغن های گیاهی در صنعت لبنیات را پیشنهاد داد و هم اکنون این موضوع در حال تدوین است که امیدواریم به زودی در اختیار کارخانجات فرآوری محصولات لبنی قرار گیرد. براساس این استاندارد، صنایع می توانند از انواع روغن های گیاهی همچون زیتون، سویا، آفتابگردان و پالم در فرآوری محصولات لبنی براساس تقاضای مصرف کنندگان استفاده کنند.لبنیات پرچرب در کشور با روغن های پالم برای قوام دادن و مزه دار کردن چرب می شوند و حاوی مقادیر زیادی اسید چرب اشباع هستند که برای سلامت مضر است بنابراین ترجیح آن است که شیر کم چرب مصرف شود. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات و شیرهای پرچرب در کارخانه های تولید لبنیات کار غیر قانونی نیست اما این حق مردم است که بدانند این میزان چربی در لبنیات و شیر، چربی خود شیر نیست و به آن چربی پالم اضافه شده است. روغن پالم یا نخل ۵۰ درصد اسید پالمیتیک دارد که یک اسید چرب اشباع شده است و به همین دلیل تصور می شود روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک است. در صنایع غذایی افزودن چربی پالم گیاهی به لبنیات در فرایند تولید معمولا انجام می شود و تولیدکنندگان محصولات لبنی با استانداردهای موجود صنایع غذایی به گرفتن چربی اشباع شیر اقدام می کنند بنابراین مصرف کنندگان لبنیات پرچرب باید بدانند که چربی شیر موجود را نمی خورند بلکه روغن پالم اضافه شده به شیر را میل می کنند. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات به دلیل اسیدهای چرب مشکل زاست زیرا مصرف بیش از حد چربی های اشباع شده می تواند به بالا رفتن کلسترول خون و در نتیجه به بیماری قلبی منجر شود.
استفاده از روغن نباتی در تولید محصولات لبنی از سال های قبل انجام شده و مشکلی هم نداشته است. هیچ محصول لبنی بدون مجوز استاندارد و وزارت بهداشت تولید نمی شود هرچند این موضوع که در همه محصولات لبنی پرچرب به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود، عمومیت نداشته و حرف نادرستی است. درصد لبنیات پرچرب تولیدی با روغن چندان بالا نیست. در برخی از محصولات لبنی به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود که این کار نیز طبق استاندارد و مجوزهای مربوطه انجام می شود و مشتری نیز از طریق اطلاعات درج شده روی بسته بندی از این موضوع آگاه است. در زمینه استفاده از روغن به جای چربی شیر برای تولید لبنیات پرمصرف فقط موضوع قیمت مطرح نیست، بلکه مباحثی مانند طعم و ذائقه موردپسند مشتریان هم مطرح است.در حال حاضر تنها پنیر خامه ای، پنیر تازه و اخیرا شیرخشک طبق مجوز کمیته ملی استاندارد می توانند دارای چربی گیاهی باشند و برای آنها استانداردهای مربوطه نیز تدوین شده است. در هر محصول لبنی در صورت استفاده از روغن نوع آن مشخص شده است. علت صدور مجوز استفاده از روغن گیاهی در تولید محصولات لبنی این است که روغن گیاهی دارای کلسترول کمتری بوده و در دنیا نیز استفاده از این روغن مرسوم است. در حال حاضر استفاده از روغن نارگیل و هسته پالم در تولید محصولات لبنی ممنوع است البته قرار است ظرف چند روز آینده درباره سازماندهی چربی گیاهی در محصولات لبنی و غیرلبنی در کمیته استاندارد تصمیم گیری شود

روغن نخل و خطر سکته قلبی!

روغن پالم یا نخل نوعی روغن گیاهی است که از مغز میوه نخل روغنی استخراج می‌شود.به‌کارگیری روغن نخل به‌عنوان سوخت گیاهی از چند سال اخیر، موجب افزایش تقاضای جهانی و در نتیجه افزایش قیمت آن هم شده‌است. کشور مالزی بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن نخل در دنیا است . و در اکثر خیابانهای شهرهای مالزی این درخت به فراوانی دیده می شود.مثل همه روغن های گیاهی روغن نخل حاوی کلسترول نیست اگرچه مصرف چربی اشباع شده کلسترول LDL و HDLرا افزایش می دهد.روغن نخل یک ماده رایج پخت و پز در کمربند استوایی، افریقا،اسیای جنوب شرقی و بخش هایی از برزیل است.در دیگر نقاط جهان برای پایین اوردن هزینه ها در صنایع غذایی تجاری و پایداری بالا اکسیداتیو (اشباع) محصول تصفیه شده برای سرخ کردن هم استفاده می شود.

با این حال مطالعاتی در سال 2009 انجام شد که نشان داد ممکن است روغن نخل جایگزین مناسبی به دلیل داشتن چربی های ترانس برای افراد با سطح بالا LDL نیست. استفاده از روغن نخل نگرانی هایی را برای گروه های فعال محیط زیست ایجاد کرده است. میزان زیاد روغن ها در درختان باعث جذب سرمایه گذاران برای سود دهی شده است که این منجر به از بین رفتن جنگل های مالزی و اندونزی به منظور ایجاد فضا برای کشت خالص روغن خرما شده است.روغن پالم از اسیدهای چرب و گلیسرول مثل همه چربی ها تشکیل شده است. بر خلاف تمام چربی ها اسیدهای چرب اشباع فراوانی دارند که در دمای اتاق جامد هستند. روغن پالم اسم خود را از اسید چرب اشباع c16 یالمتیک اسید گرفته است.اسید اوئیک اشباع شده نیز تشکیل دهنده روغن نخل است. به گفته ی سازمان بهداشت جهانی شواهد قانع کننده ای است که نشان می دهد مصرف پالمتیک اسید احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را افزایش می دهد. بنابراین آن را به عنوان اسیدهای چرب ترانس در طبقه بندی قرار می دهند. چربی های ترانس نیز در دمای اتاق جامداند

آنتی اکسیدان های روغن پالم قرمز مثل توکوتری نولز و کاروتنوئیدها به دلیل خواص درمانی که ادعا می شد به مواد غذایی و لوازم آرایش اضافه می شد و هم اکنون هم در مواد آرایشی خانمها استفاده می شود و قسمت اعظم تولیدات آرایشی به روغن پالم وابسته است. مطالعاتی در سال 2009 میزان انتشار اکرول را آزمایش کرد. نشان داد که یک محصول سمی و بد بود حاصل از تجزیه گلیسرول از قسمت عمیق سرخ کردن سیب زمینی در روغن پالم قرمز و زیتون و روغن آفتابگردان اشباع نشده حاصل می شود.در حال حاضر روغن پالم به عنوان «روغن گیاهی» یا «چربی گیاهی» بر روی برچسب های مواد غذایی در اتحادیه اروپا (EU) ذکر شده است. از سال 2015 زیر نظر اتحادیه اروپا در بسته بندی مواد غذایی دیگر اجازه استفاده از اصطلاح کلی «چربی گیاهی» یا «روغن گیاهی» در فهرست مواد تشکیل دهنده داده نخواهد شد. تولید کننده ی مواد غذایی باید نوع خاص چربی گیاهی را استفاده می کند شامل روغن پالم را ذکر کند.

سایر کاربردها: سوخت زیستی

روغن نخل را می توان به عنوان بیودیزل (سوخت زیستی) که آن هم معمولا به عنوان روغن پالم متیل استر شناخته شده است استفاده کرد.روغن پالم متیل استر از طریق یک فرایند به نام تبادل استری ایجاد شده است. سوخت زیستی روغن پالم معمولا برای ساخت بیودیزل روغن پالم مخلوط با سایر سوخت ها مخلوط می شود. بیو دیزل روغن پالم استاندارد N14212 اروپا را برای سوخت زیستی دریافت کرد. بزرگ ترین واحد تولید بیو دیزل روغن پالم در جهان در سال 2011 فنلاند بود که روغن بیو دیزل گیاهی را در سنگاپور افتتاح کرد.

بمب ناپالم

نمک های آلومینیوم اسید پالمتیک و اسید نفتنیک در طول جنگ جهانی دوم برای تولید بمب ناپالم با هم ترکیب شده بودند و نام یکی از معروفترین بمبهای آتش زا تا چند دهه قبل بود.

مضرات مصرف روغن پالم
روغن پالم نوعی روغن گیاهی است که مقدار اسید چرب اشباع آن حداقل 50 درصد است.روغن‌های جامد نباتی یا روغن‌هایی مثل پالم دارای اسید چرب اشباع بالا هستند، چنین روغن‌هایی می‌توانند باعث بالا رفتن چربی خون، افزایش کلسترول بد و در نهایت موجب گرفتگی و انسداد عروق شوند و این در حالی است که بیماری‌های قلبی و عروقی از مهمترین علل مرگ هستند.روغن‌های مورد استفاده در سبد غذایی افراد باید حداقل زیر 2 درصد اسید چرب اشباع و ترانس داشته باشند.در مصرف لبنیات هم باید از شیر با چربی کمتر از 2.5 درصد استفاده شود و حتی در صورت عدم استفاده از روغن پالم در شیر پرچرب، به دلیل مضرات چربی‌های حیوانی بهتر است که شیر و لبنیات پرچرب از سبد غذایی حذف شود. به دلیل بالا رفتن قیمت روغن های دیگر نسبت به روغن پالم، سهم واردات این روغن نسبت به سایر روغن‌ها نیز در دو سال اخیر افزایش یافت.
متاسفانه در سال های اخیر واردات روغن پالم به دلیل ارزان تر بودن آن افزایش یافته است. این روغن با افزایش کلسترول بد خون (LDL) در نهایت تنگی و انسداد عروق و سکته های قلبی را به همراه دارد. روغن پالم دارای بیشترین میزان اسید چرب اشباع یعنی حدود ۵۰ درصد است. این روغن حتی اگر از نوع پالم اولئین وسوپر اولئین وارد کشور شود که ادعا می شود سالم تر است در حدود ۳۰ درصد اسید چرب اشباع دارد که حداقل زیان مصرف آن انسداد وتنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر در کشور به شمار می رود. مسئولان باید هزینه های صرفه جویی شده برای واردات روغن ارزان قیمت و بی کیفیت را با هزینه های سنگینی که برای مراقبت ودرمان بیماری های قلبی عروقی به کشور تحمیل می شود مقایسه کرده و با اصلاح سیاستگذاری در واردات مواد غذایی اقدامات جدی تری برای تامین وحفظ سلامت تغذیه ای جامعه انجام دهند. امروزه موضوع روغن های خوراکی و ارتباط آن با سلامت مردم کشورمان مورد بحث خاص و عام است که منجر به بروز برخوردهای متفاوت از سوی مصرف کنندگان و تولیدکنندگان روغن ها و صنایع مصرفی شده است.وزارت بهداشت باید با ورود به موضوع افزودن روغن پالم به شیرهای خوراکی و بررسی دقیق و علمی موضوع زمینه رفع نگرانی مردم را فراهم کند. با توجه به تائید کارشناسان تغذیه، روغن پالم اسید چرب اشباع شده بالایی داراست که حداقل زیان آن انسداد و تنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر کشور به شمار می رود. از این رو ضرورت دارد وزارت بهداشت با هدف تنویر افکار عمومی با ورود به موضوع رسما اعلام کند که آیا وجود روغن پالم در شیرهای خوراکی پرچرب منطبق بر استانداردهای صنایع غذایی است یا خیر و چنانچه از ناحیه مصرف این گونه محصولات زیانی متوجه مصرف کنندگان است، اقدامات لازم را معمول دارد.

هرچند افزودن پالم به لبنیات از سوی تولیدکنندگان برای بالا بردن سود کارخانه های خود امری مردود است اما زودتر از این باید جلوی این فعالیت گرفته می شد. تا هم اکنون جامعه با افت شدید مصرف مواد لبنی روبرو نشود.زمزمه وجود روغن پالم در شیر و سایر مواد لبنی از سالها پیش شنیده می شد و زمانی که وزیر بهداشت به عنوان یک مقام رسمی آن را اعلام کرد، مهر تأییدی بود به زمزمه های گذشته. اما این روزها فقط وجود روغن پالم در شیر نیست که ذهن جامعه را درگیر خود کرده است. بلکه وجود روغن پالم در روغن های غذایی، آبیاری سبزی با فاضلاب، آبلیموهای تقلبی، قوطی رب هایی که با کدو پر می شوند، پرورش ماهی در آب های آلوده و آبمیوه هایی که سرشار از اسانس هستند امنیت غذایی جامعه را به مخاطره برده اند. صنایع غذایی ما نیازمند بازنگری در استانداردهای خود و به روز کردن آن است تا بتوان امنیت غذایی جامعه را تامین کرد و مردم فارغ از هزاران مسئله دیگر از این باب آسوده خاطر باشند و گرنه اگر به دنبال رفع دغدغه ذهنی مردم نباشیم شاید به همین زودیها بحران غذایی به ما سلام کند.با توجه به اینکه مصرف شیر از مصارف روزانه مردم جامعه است باید مورد نظارت دقیق‌تری قرار گیرد، چرا که هر گونه کوتاهی و وجود آلودگی در لبنیات مورد استفاده عموم جامعه، تبعات خطرناک و جبران‌ناپذیری دارد.

منبع:http://ebrahim-mahmoudzadeh.blogsky.com/category/cat-3ر

روغن پالم و خطر سکته قلبی!

بیماری های قلبی – عروقی یکی از مهمترین علل مرگ در کشورهای در حال توسعه می باشد و میزان مرگ و میر در بسیاری از نقاط دنیا به سرعت رو به افزایش است. افزایش سطح کلسترول تام و LDL(کلسترول بد) به عنوان مهم ترین عوامل خطر در پیشرفت بیماری های قلبی – عروقی هستند. چربی رژیم غذایی نقش مهمی در سطح چربی های خون، ایجاد لخته و شروع این بیماری دارد. محققین بر این باورند که افزایش اسیدهای چرب اشباع در رژیم غذای موجب افزایش کلسترول تام و LDL می شود و بدین ترتیب خطر بیماری های قلبی – عروقی را می افزاید.

روغن پالم یا نخل از نظر حجم تولید در بین روغن های گیاهی تولید شده در سطح دنیا در جایگاه دوم قرار دارد. این روغن حدودا ۵۰ درصد پالمیتیک اسید دارد که یک اسید چرب اشباع است و به همین دلیل تصور می شود که روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک می باشد. در واقع، برخی مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده اند که روغن پالم از برخی چربی های هیپرکلسترولمیک مثل چربی حیوانی یا روغن نارگیل متفاوت است.اگر چه اسیدهای چرب اشباع از منابع حیوانی یا روغن های گیاهی در رژیم غذایی انسان منجر به افزایش سطح کلسترول می شود، ولی مطالعات اخیر ثابت کرده اند که روغن پالم علی رغم غلظت بالای اسیدهای چرب اشباع(عمدتا پالمیتیک اسید) یک استثناء در این میان می باشد. نتایج یک مطالعه در چین نیز نشان داد که روغن پالم در مقایسه با روغن حیوانی و بادام زمینی می تواند کلسترول تام، LDL و نسبت کلسترول تام به HDL (کلسترول خوب) را کاهش دهد.

اولئیک اسید یکی دیگر از اسیدهای چرب عمده(حدوداً ۴۰ درصد) موجود در روغن پالم است. مطالعات اپیدمیولوژیک در رژیم غذایی مدیترانه ای نشان داده که افرادی که مصرف روغن زیتون(منبع غنی اولئیک اسید) در رژیم غذایی آنها بیشتر است میزان مرگ و میر کمتری از نظر بیماری های قلبی دارند. حتی ثابت شده که اولئیک اسید به همان اندازه اسید لینولئیک دارای اثرات کاهش دهندگی کلسترول است و به علاوه اثر کاهش HDL را به همراه ندارد و ترکیبی از پالمیتیک اسید و اولئیک اسید اثرات مفیدی بر افزایش HDL و گیرنده های LDL به جا می گذارد. مانند سایر روغن های خوراکی روغن پالم به راحتی هضم، جذب و در راه های متابولیکی استفاده می شود و هر گرم روغن kcal ۹ انرژی دارد. به دلیل آنکه این روغن از منشأ گیاهی است، عاری از کلسترول بوده و می تواند حدود ۱۱ درصد از نیاز روزانه لینولئیک اسید را برآورده سازد.

به طور کلی اثرات تغذیه ای روغن پالم به صورت زیر می باشد:

۱) منبع انرژی در رژیم غذایی: این روغن نقش مهمی در برآوردن انرژی و اسیدهای چرب مورد نیاز در بسیاری از مناطق جهان به عهده دارد.

۲) عاری بودن از کلسترول و اسیدهای چرب غیر اشباع ترانس: این روغن به علت اینکه دارای سطح متوسطی از اسیدهای چرب اشباع است، نیاز به هیدروژناسیون ندارد و به همین دلیل فاقد اسیدهای چرب غیراشباع ترانس است که در حین هیدروژناسیون روغن تولید می شود. اسیدهای چرب(ترانس) یکی از عوامل ایجاد بیماری قلبی هستند.

۳) غنی از آنتی اکسیدان ها: روغن پالم قرمز که به مقدار کمی فرآوری شده حاوی توکرفرول و توکوتری انول های طبیعی(ویتامین E) و کاروتنوئیدها می باشد که علت رنگ قرمز روغن است. روغن پالم قرمز حاوی مقداری زیادی آلفا و بتا کاروتن می باشد که حدود ۹۰ درصد کل محتوای کاروتنوئید آن است. آلفا کاروتن دارای اثرات ضد سرطان قوی بوده و به طور کلی کاروتنوئیدها فعالیت پیش سازی ویتامین A را دارند. در بدن کاروتنوئیدها به ویژه بتا کاروتن می تواند به ویتامین A تبدیل شود و از این رو عملکرد سیستم ایمنی را افزایش داده و از کمبود ویتامین A در بدن جلوگیری می کند.

ویتامین E یکی دیگر از ترکیبات آنتی اکسیدانی مهم در ترکیب روغن پالم است که می توان به کاهش LDL و تری گلیسیرید کمک کرده و سطح کلسترول HDL(کلسترول خوب) را افزایش دهد و بدین ترتیب خطر حمله قلبی کاهش می یابد و عملکرد ایمنی و مبارزه با سرطان افزایش می یابد.

آنتی اکسیدان های طبیعی به عنوان پاک کننده های رادیکال آزاد اکسیژن عمل می کنند و نقش محافظتی در برابر پیری سلولی، آترواسکلروز، سرطان، التهاب مفاصل و بیماری آلزایمر دارند.

۴) ترکیب متعادل اسیدهای چرب: روغن پالم حاوی مخلوطی از اسیدهای چرب با چند پیوند دوگانه، یک پیوند دوگانه و اسیدهای چرب اشباع هستند.

۵) تری گلسیرید: تری گلسیریدهای روغن پالم حامل اسید لینولئیک هستند که جذب و دسترسی آن را برای بدن آسان می کند.

۶)جلوگیری از تشکیل لخته در خون: تحقیقات نشان داده که موش هایی که با رژیم غذایی غنی از روغن پالم تغذیه شدند، تشکیل لخته در خون آنها کمتر است.
اثر حرارت پخت بر روغن پالم

بیشتر روغن ها زمانی که در معرض گرما، نور و اکسیژن قرار می گیرند، ترکیبات مهمی در آنها تشکیل می شود. روغن پالم به طور طبیعی به علت داشتن سطح بالای ویتامین E (آنتی اکسیدان)، مقاوم به اکسیداسیون و تند شدن می باشد. این روغن می تواند برای پختن مورد استفاده قرار گیرد. در یک مطالعه نیز اثر حرارت بالای پخت بر روغن پالم نشان داد که هیچ اثر منفی روی چربی های خون ندارد. غلظت اسید لینولنیک در روغن پالم از لینولئیک اسید کمتر است و این ویژگی، مقاومت آن را در برابر تند شدن و پر اکسیداسیون بیشتر می کند. به طور کلی در بین روغن ها که حاوی اسیدهای چرب ضروری هستند، پالم به طور شگفت انگیزی در شرایط پخت مقاوم است.

موارد استفاده از روغن پالم در صنایع غذایی عبارتند از:

۱) روغن پخت: به دلیل مقاومت زیاد این روغن به دمای بالا، برای پخت بسیار مناسب می باشد.

۲) روغن سرخ کردنی در صنعت غذا: در برخی صنایع مانند تهیه چیپس و فست فود به دلیل اینکه دمای بالا استفاده می شود، به کار بردن روغن پالم از طرفی بسیار امن بوده و از طرف دیگر اقتصادی می باشد.

۳) تهیه مارگارین: روغن پالم یک جزء ایده آل در صنعت مارگارین است. روغن پالم باعث ایجاد قوام و بافت در مارگارین می شود بدون این که نیازی به هیدروژناسیون و در نتیجه ایجاد اسیدهای چرب ترانس در ترکیب آن باشد.

۴) در صنعت شیرینی پزی (قنادی)

۵) تهیه بستنی: امروزه روغن پالم یکی از اجزای اصلی در تهیه بستنی به جای چربی شیر است. استفاده از روغن پالم در این مورد موجب بافتی نرم و با کیفیت عالی در بستنی می شود.

در کل، باید خاطر نشان کرد که روغن پالم، روغنی با کیفیت خوب برای مصارف مختلف می باشد، ولی به منظور آنکه ترکیب اسید چرب در رژیم غذایی مطلوب باشد بهتر است مکمل اسیدهای چرب امگا ۳ (اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه) از منبع پنبه دانه و روغن آن یا روغن ماهی دریافت شود. در مطالعه ای نشان داده شد که ترکیبی از روغن ماهی و پالم در رژیم غذایی به صورت هم افزا چربی های خون، لیپوپروتئین ها و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی – عروقی را بهبود می بخشد. به همه دلایل ذکر شده روغن پالم به عنوان یک روغن بهداشتی می تواند نیاز به روغن را برطرف سازد.

البته همانند بسیاری از مواد غذایی دیگر که در کنار فوایدی که دارند، مضراتی نیز برای آنها مطرح است. امروزه بر علیه روغن پالم نیز مطالبی اثبات شده که بد نیست آنها را نیز مورد توجه قرار دهیم.

۱) جامد بودن این روغن و هر روغن جامد دیگر موجب تمایل به رسوب چربی در جدار عروق می گردد.

۲) گرچه HDL با مصرف این روغن افزایش می یابد ولی کل کلسترول(کلسترول توتال) نیز در درازمدت با مصرف آن بالا می رود.

۳) جامد بودن آن موجب می شود به دفعات متعدد در صنعت و در تهیه غذاها، از آن برای سرخ کردن استفاده شود.

۴) اسیدهای اشباع به ویژه میریستیک و پالمیتیک در افزایش کلسترول سازی بدن نقش فعالی دارند.

۵) مقدار ویتامین E و آنتی اکسیدان های آن از روغن زیتون(که ضمناً کاهش دهنده کلسترول نیز است) بیشتر نیست.
 با توجه به اهمیت موضوع کیفیت و ایمنی فرآورده‌های غذایی به ویژه لبنیات و نگرانی های مردم و پیگیری رسانه های جمعی در روزهای اخیر درباره مصرف روغن پالم در فرآورده‌های شیر و لبنیات و خبر استفاده از روغن پالم در صنایع لبنی کشور بخصوص در لبنیات پرچرب با واکنش سریع مردم مواجه شده است و در حال حاضر مردم از خریدن لبنیات با عنوان پرچرب خودداری می کنند.عدم معرفی برندهایی که در این حوزه تخلف کرده اند نزد مصرف کنندگان تفسیر خود را دارد، و برداشت اغلب آنها این است که همه برندها دست به تقلب گسترده زنده اند و با عدم خرید و مصرف، همراه با مجازات این متخلفان قطعا سرانه مصرف شیر و مواد لبنی در جامعه کاهش پیدا می کند که در درازمدت برای سلامتی جامعه مضر است.

مصرف روغن پالم در صنایع صابونسازی و همچین مشتقات روغن پالم در صنایع مختلف آرایشی، بهداشتی و شیمیایی از گذشته مطرح بوده است. البته از روغن پالم و محصولات حاصل از آن می توان در سطح وسیعی استفاده نمود. در مالزی و بعضی از کشورها از این روغن برای سرخ کردن مواد غذایی و تهیه شرینی‌جات استفاده می کنند. روغن پالم از مقاومت خوبی در مقابل عوامل اکساینده برخوردار است. به دلیل اینکه سرشار از اسیدهای چرب اشباع شده است یک روغن مطلوب برای سرخ کردن محسوب می شود. روغن هسته از نظر ظاهر و ترکیب با روغن گوشت میوه تفاوت فاحشی دارد. بر عکس از نظر ظاهر به زحمت می توان آنرا از روغن نارگیل تمیز داد و از نظر ترکیب اسید چرب نیز به آن شباهت زیاد دارد. روغن خام هسته نخل دارای رنگ سفید تا کمی زرد و بوی مطبوع است ولی از نظر طعم مانند روغن نارگیل شیرین نیست بلکه کمی گس است. روغن مانده هسته نخل بوی بسیار تند می دهد. روغن تصفیه شده هسته نخل که به عنوان چربی هسته پالم به بازار عرضه می شود دارای رنگ سفید خالص و طعم و بوی خنثی است.این محصول به عنوان چربی غذایی و برای مارگارین سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.در بسیاری موارد نیز روغن هسته را برای تهیه روغن‌های خوراکی و چربی‌های مخصوص سفت می کنند که این عمل یا فقط به وسیله جدا کردن قسمتی که دارای نقطه ذوب بالایی است از راه فشردن انجام می شود و یا به وسیله هیدروژنه کردن و سپس جدا کردن قسمت مایع از راه فشردن در صافی صورت می گیرد.

پالم در ایران

طرح مطالعاتی جایگزینی روغن پالم به جای سایر روغن‌های وارداتی در کشور ما از سال 1362 آغاز گردید و بالاخره ورود روغن پالم در کشور از سال 1368 آغاز شد. در سال 1368 طبق پیشنهاد اداره نظارت بر مواد غذایی کشور به کارخانه های روغن نباتی کشور مجوز داده شد که روغن پالم پالایش شده را به روغن های جامد نباتی اضافه کنند مشروط به اینکه میزان اسید های چرب اشباع لوریک، استئاریک و پالمتیک بیش از 20% نشود. مقدار کمی روغن پالم در فرآورده های لبنی پر چرب با مجوز سازمان غذا و دارو و پروانه سازمان ملی استاندارد ایران استفاده می شود که این میزان متناسب با استاندارد های جهانی است. امروزه استفاده از روغن گیاهی پالم در تولید روغن های خوراکی همچون نباتی و گیاهی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و روغن پالم پایه اصلی تمام روغن های خوراکی را تشکیل می دهد که هیچ کدام مضر نیستند و مصرف آنها حتی مجاز است. کارخانجات لبنی برای تولید محصولات لبنی پرچرب برای مصرف کنندگانی که با مشکل کلسترول و گرفتگی عروق مواجه هستند، از روغن های گیاهی همچون روغن پالم استفاده می کنند. براساس نیاز مصرف کنندگان برای تهیه محصولات لبنی پرچرب به جای پایه چربی حیوانی از پایه چربی گیاهی استفاده می شود که این امر در تمام دنیا مرسوم است و استفاده روغن پالم هیچ مشکلی ندارد. میزان استفاده از این روغن در صنایع لبنی براساس ضوابط تعیین شده از سوی سازمان غذا و دارو و سازمان ملی استاندارد و طبق استانداردهای جهانی است. به طور معمول قیمت روغن گیاهی از روغن حیوانی ارزان تر است اما استفاده از این روغن در صنایع لبنی ربطی به نرخ آن ندارد بلکه این اقدام تنها با هدف پاسخ به تقاضای مصرف کنندگان صورت می گیرد، کیفیت روغن پالم از دیگر روغن های گیاهی کمتر نیست.

در راستای تولید محصولات لبنی کم چرب، انجمن صنایع لبنی ایران تقاضای تدوین استاندارد انواع روغن های گیاهی در صنعت لبنیات را پیشنهاد داد و هم اکنون این موضوع در حال تدوین است که امیدواریم به زودی در اختیار کارخانجات فرآوری محصولات لبنی قرار گیرد. براساس این استاندارد، صنایع می توانند از انواع روغن های گیاهی همچون زیتون، سویا، آفتابگردان و پالم در فرآوری محصولات لبنی براساس تقاضای مصرف کنندگان استفاده کنند.لبنیات پرچرب در کشور با روغن های پالم برای قوام دادن و مزه دار کردن چرب می شوند و حاوی مقادیر زیادی اسید چرب اشباع هستند که برای سلامت مضر است بنابراین ترجیح آن است که شیر کم چرب مصرف شود. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات و شیرهای پرچرب در کارخانه های تولید لبنیات کار غیر قانونی نیست اما این حق مردم است که بدانند این میزان چربی در لبنیات و شیر، چربی خود شیر نیست و به آن چربی پالم اضافه شده است. روغن پالم یا نخل ۵۰ درصد اسید پالمیتیک دارد که یک اسید چرب اشباع شده است و به همین دلیل تصور می شود روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک است. در صنایع غذایی افزودن چربی پالم گیاهی به لبنیات در فرایند تولید معمولا انجام می شود و تولیدکنندگان محصولات لبنی با استانداردهای موجود صنایع غذایی به گرفتن چربی اشباع شیر اقدام می کنند بنابراین مصرف کنندگان لبنیات پرچرب باید بدانند که چربی شیر موجود را نمی خورند بلکه روغن پالم اضافه شده به شیر را میل می کنند. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات به دلیل اسیدهای چرب مشکل زاست زیرا مصرف بیش از حد چربی های اشباع شده می تواند به بالا رفتن کلسترول خون و در نتیجه به بیماری قلبی منجر شود.
استفاده از روغن نباتی در تولید محصولات لبنی از سال های قبل انجام شده و مشکلی هم نداشته است. هیچ محصول لبنی بدون مجوز استاندارد و وزارت بهداشت تولید نمی شود هرچند این موضوع که در همه محصولات لبنی پرچرب به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود، عمومیت نداشته و حرف نادرستی است. درصد لبنیات پرچرب تولیدی با روغن چندان بالا نیست. در برخی از محصولات لبنی به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود که این کار نیز طبق استاندارد و مجوزهای مربوطه انجام می شود و مشتری نیز از طریق اطلاعات درج شده روی بسته بندی از این موضوع آگاه است. در زمینه استفاده از روغن به جای چربی شیر برای تولید لبنیات پرمصرف فقط موضوع قیمت مطرح نیست، بلکه مباحثی مانند طعم و ذائقه موردپسند مشتریان هم مطرح است.در حال حاضر تنها پنیر خامه ای، پنیر تازه و اخیرا شیرخشک طبق مجوز کمیته ملی استاندارد می توانند دارای چربی گیاهی باشند و برای آنها استانداردهای مربوطه نیز تدوین شده است. در هر محصول لبنی در صورت استفاده از روغن نوع آن مشخص شده است. علت صدور مجوز استفاده از روغن گیاهی در تولید محصولات لبنی این است که روغن گیاهی دارای کلسترول کمتری بوده و در دنیا نیز استفاده از این روغن مرسوم است. در حال حاضر استفاده از روغن نارگیل و هسته پالم در تولید محصولات لبنی ممنوع است البته قرار است ظرف چند روز آینده درباره سازماندهی چربی گیاهی در محصولات لبنی و غیرلبنی در کمیته استاندارد تصمیم گیری شود

روغن نخل و خطر سکته قلبی!

روغن پالم یا نخل نوعی روغن گیاهی است که از مغز میوه نخل روغنی استخراج می‌شود.به‌کارگیری روغن نخل به‌عنوان سوخت گیاهی از چند سال اخیر، موجب افزایش تقاضای جهانی و در نتیجه افزایش قیمت آن هم شده‌است. کشور مالزی بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن نخل در دنیا است . و در اکثر خیابانهای شهرهای مالزی این درخت به فراوانی دیده می شود.مثل همه روغن های گیاهی روغن نخل حاوی کلسترول نیست اگرچه مصرف چربی اشباع شده کلسترول LDL و HDLرا افزایش می دهد.روغن نخل یک ماده رایج پخت و پز در کمربند استوایی، افریقا،اسیای جنوب شرقی و بخش هایی از برزیل است.در دیگر نقاط جهان برای پایین اوردن هزینه ها در صنایع غذایی تجاری و پایداری بالا اکسیداتیو (اشباع) محصول تصفیه شده برای سرخ کردن هم استفاده می شود.

با این حال مطالعاتی در سال 2009 انجام شد که نشان داد ممکن است روغن نخل جایگزین مناسبی به دلیل داشتن چربی های ترانس برای افراد با سطح بالا LDL نیست. استفاده از روغن نخل نگرانی هایی را برای گروه های فعال محیط زیست ایجاد کرده است. میزان زیاد روغن ها در درختان باعث جذب سرمایه گذاران برای سود دهی شده است که این منجر به از بین رفتن جنگل های مالزی و اندونزی به منظور ایجاد فضا برای کشت خالص روغن خرما شده است.روغن پالم از اسیدهای چرب و گلیسرول مثل همه چربی ها تشکیل شده است. بر خلاف تمام چربی ها اسیدهای چرب اشباع فراوانی دارند که در دمای اتاق جامد هستند. روغن پالم اسم خود را از اسید چرب اشباع c16 یالمتیک اسید گرفته است.اسید اوئیک اشباع شده نیز تشکیل دهنده روغن نخل است. به گفته ی سازمان بهداشت جهانی شواهد قانع کننده ای است که نشان می دهد مصرف پالمتیک اسید احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را افزایش می دهد. بنابراین آن را به عنوان اسیدهای چرب ترانس در طبقه بندی قرار می دهند. چربی های ترانس نیز در دمای اتاق جامداند

آنتی اکسیدان های روغن پالم قرمز مثل توکوتری نولز و کاروتنوئیدها به دلیل خواص درمانی که ادعا می شد به مواد غذایی و لوازم آرایش اضافه می شد و هم اکنون هم در مواد آرایشی خانمها استفاده می شود و قسمت اعظم تولیدات آرایشی به روغن پالم وابسته است. مطالعاتی در سال 2009 میزان انتشار اکرول را آزمایش کرد. نشان داد که یک محصول سمی و بد بود حاصل از تجزیه گلیسرول از قسمت عمیق سرخ کردن سیب زمینی در روغن پالم قرمز و زیتون و روغن آفتابگردان اشباع نشده حاصل می شود.در حال حاضر روغن پالم به عنوان «روغن گیاهی» یا «چربی گیاهی» بر روی برچسب های مواد غذایی در اتحادیه اروپا (EU) ذکر شده است. از سال 2015 زیر نظر اتحادیه اروپا در بسته بندی مواد غذایی دیگر اجازه استفاده از اصطلاح کلی «چربی گیاهی» یا «روغن گیاهی» در فهرست مواد تشکیل دهنده داده نخواهد شد. تولید کننده ی مواد غذایی باید نوع خاص چربی گیاهی را استفاده می کند شامل روغن پالم را ذکر کند.

سایر کاربردها: سوخت زیستی

روغن نخل را می توان به عنوان بیودیزل (سوخت زیستی) که آن هم معمولا به عنوان روغن پالم متیل استر شناخته شده است استفاده کرد.روغن پالم متیل استر از طریق یک فرایند به نام تبادل استری ایجاد شده است. سوخت زیستی روغن پالم معمولا برای ساخت بیودیزل روغن پالم مخلوط با سایر سوخت ها مخلوط می شود. بیو دیزل روغن پالم استاندارد N14212 اروپا را برای سوخت زیستی دریافت کرد. بزرگ ترین واحد تولید بیو دیزل روغن پالم در جهان در سال 2011 فنلاند بود که روغن بیو دیزل گیاهی را در سنگاپور افتتاح کرد.

بمب ناپالم

نمک های آلومینیوم اسید پالمتیک و اسید نفتنیک در طول جنگ جهانی دوم برای تولید بمب ناپالم با هم ترکیب شده بودند و نام یکی از معروفترین بمبهای آتش زا تا چند دهه قبل بود.

مضرات مصرف روغن پالم
روغن پالم نوعی روغن گیاهی است که مقدار اسید چرب اشباع آن حداقل 50 درصد است.روغن‌های جامد نباتی یا روغن‌هایی مثل پالم دارای اسید چرب اشباع بالا هستند، چنین روغن‌هایی می‌توانند باعث بالا رفتن چربی خون، افزایش کلسترول بد و در نهایت موجب گرفتگی و انسداد عروق شوند و این در حالی است که بیماری‌های قلبی و عروقی از مهمترین علل مرگ هستند.روغن‌های مورد استفاده در سبد غذایی افراد باید حداقل زیر 2 درصد اسید چرب اشباع و ترانس داشته باشند.در مصرف لبنیات هم باید از شیر با چربی کمتر از 2.5 درصد استفاده شود و حتی در صورت عدم استفاده از روغن پالم در شیر پرچرب، به دلیل مضرات چربی‌های حیوانی بهتر است که شیر و لبنیات پرچرب از سبد غذایی حذف شود. به دلیل بالا رفتن قیمت روغن های دیگر نسبت به روغن پالم، سهم واردات این روغن نسبت به سایر روغن‌ها نیز در دو سال اخیر افزایش یافت.
متاسفانه در سال های اخیر واردات روغن پالم به دلیل ارزان تر بودن آن افزایش یافته است. این روغن با افزایش کلسترول بد خون (LDL) در نهایت تنگی و انسداد عروق و سکته های قلبی را به همراه دارد. روغن پالم دارای بیشترین میزان اسید چرب اشباع یعنی حدود ۵۰ درصد است. این روغن حتی اگر از نوع پالم اولئین وسوپر اولئین وارد کشور شود که ادعا می شود سالم تر است در حدود ۳۰ درصد اسید چرب اشباع دارد که حداقل زیان مصرف آن انسداد وتنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر در کشور به شمار می رود. مسئولان باید هزینه های صرفه جویی شده برای واردات روغن ارزان قیمت و بی کیفیت را با هزینه های سنگینی که برای مراقبت ودرمان بیماری های قلبی عروقی به کشور تحمیل می شود مقایسه کرده و با اصلاح سیاستگذاری در واردات مواد غذایی اقدامات جدی تری برای تامین وحفظ سلامت تغذیه ای جامعه انجام دهند. امروزه موضوع روغن های خوراکی و ارتباط آن با سلامت مردم کشورمان مورد بحث خاص و عام است که منجر به بروز برخوردهای متفاوت از سوی مصرف کنندگان و تولیدکنندگان روغن ها و صنایع مصرفی شده است.وزارت بهداشت باید با ورود به موضوع افزودن روغن پالم به شیرهای خوراکی و بررسی دقیق و علمی موضوع زمینه رفع نگرانی مردم را فراهم کند. با توجه به تائید کارشناسان تغذیه، روغن پالم اسید چرب اشباع شده بالایی داراست که حداقل زیان آن انسداد و تنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر کشور به شمار می رود. از این رو ضرورت دارد وزارت بهداشت با هدف تنویر افکار عمومی با ورود به موضوع رسما اعلام کند که آیا وجود روغن پالم در شیرهای خوراکی پرچرب منطبق بر استانداردهای صنایع غذایی است یا خیر و چنانچه از ناحیه مصرف این گونه محصولات زیانی متوجه مصرف کنندگان است، اقدامات لازم را معمول دارد.

هرچند افزودن پالم به لبنیات از سوی تولیدکنندگان برای بالا بردن سود کارخانه های خود امری مردود است اما زودتر از این باید جلوی این فعالیت گرفته می شد. تا هم اکنون جامعه با افت شدید مصرف مواد لبنی روبرو نشود.زمزمه وجود روغن پالم در شیر و سایر مواد لبنی از سالها پیش شنیده می شد و زمانی که وزیر بهداشت به عنوان یک مقام رسمی آن را اعلام کرد، مهر تأییدی بود به زمزمه های گذشته. اما این روزها فقط وجود روغن پالم در شیر نیست که ذهن جامعه را درگیر خود کرده است. بلکه وجود روغن پالم در روغن های غذایی، آبیاری سبزی با فاضلاب، آبلیموهای تقلبی، قوطی رب هایی که با کدو پر می شوند، پرورش ماهی در آب های آلوده و آبمیوه هایی که سرشار از اسانس هستند امنیت غذایی جامعه را به مخاطره برده اند. صنایع غذایی ما نیازمند بازنگری در استانداردهای خود و به روز کردن آن است تا بتوان امنیت غذایی جامعه را تامین کرد و مردم فارغ از هزاران مسئله دیگر از این باب آسوده خاطر باشند و گرنه اگر به دنبال رفع دغدغه ذهنی مردم نباشیم شاید به همین زودیها بحران غذایی به ما سلام کند.با توجه به اینکه مصرف شیر از مصارف روزانه مردم جامعه است باید مورد نظارت دقیق‌تری قرار گیرد، چرا که هر گونه کوتاهی و وجود آلودگی در لبنیات مورد استفاده عموم جامعه، تبعات خطرناک و جبران‌ناپذیری دارد.

منبع:http://ebrahim-mahmoudzadeh.blogsky.com/category/cat-3ر

غذاهای ارگانیک(Organic Foods)؛ حامی سلامت

امروزه به دلیل افزایش جمعیت، مسئله تامین غذا یکی از چالش‌های مهم دولتمردان است و در حال حاضر در تمام دنیا برای پیشگیری از خطرات احتمالی ناشی از آفت‌زدگی، بیماری و ... محصولات کشاورزی و دامی از انواع کودهای شیمیایی، سموم کلره و فسفره و آنتی بیوتیک استفاده می‌شود.ربرخی موارد استفاده بیش از حد این مواد شیمیایی می‌تواند با عوارضی مانند اختلال در کارایی قلب و بروز اشکال در سیستم خونرسانی بدن،‌ اختلال در هضم غذا و کارکرد دستگاه گوارش، ابتلا به پارکینسون و پوکی استخوان،‌ بروز نقص‌های ژنتیکی، تولد نوزادانی با وزن کم و افزایش سقط جنین و اختلالات هورمونی سلامت افراد بویژه کودکان و مادران باردار را به خطر اندازد. گاهی اوقات استفاده از انواع سموم یا اصلاحات ژنتیکی فقط به خاطر داشتن ظاهر زیبا یا نگهداری برای مدت طولانی است که نه تنها سودی برای مصرف کننده ندارد، بلکه باعث عوارض جبران ناپذیری خواهد شد. تهیه غذاهایی که هیچگونه مواد شیمیایی به آن‌ها اضافه نشده و به شکل کاملا طبیعی تهیه می‌شوند، علاوه بر داشتن ارزش غذایی بالا، عاری از هرگونه ماده شیمیایی مضرند، باشند. در حال حاضر محصولات غذایی ارگانیک شامل انواع میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات، حبوبات، گوشت گاو و گوسفند، شیر، گوشت مرغ و تخم مرغ، عسل و ده‌ها محصول کشاورزی و دامی هستند که در سراسر دنیا به شکل ارگانیک تولید می‌شود. البته این محصولات گران‌تر از محصولات مشابه خود هستند.

چگونه در خانه محصولات ارگانیک و طبیعی داشته باشیم؟
خیلی از تغییرات در محیط زیست در درازمدت اتفاق می افتد. در کشاورزی ارگانیک چون به اکوسیستم احترام گذاشته می شود اثر مخربی برای محیط  زیست ندارد. در مورد خاک نیز در کشاورزی ارگانیک از کمترین شخم ، کودهای بیولوژیکی ، تناوب کشت مناسب، گیاهان پوششی و ... استفاده می شود.همچنین با بهبود جانوران مفید خاک و تخمیر مواد آلی ، بافت خاک بهبود یافته و  باروری خاک افزایش می یابد. و میزان مواد مغذی بیشتری به خاک داده می شود. به همین دلیل فرسایش خاک کم گردیده و تنوع زیستی خاک افزایش یافته.    در بسیاری  از مناطق کشاورزی، آب به دلیل مصرف بی رویه کود و سموم آلوده گردیده است و به دلیل اینکه در کشاورزی ارگانیک از این مواد کمتر استفاده می گردد به همین دلیل آب نیز آلوده نمی گردد.برای باروری خاک در کشاورزی ارگانیک از کمپوست ، کودها ی حیوانی و کودهای آلی نیز استفاده می گردد.

برای تولید کودهای شیمیایی باید از منابع تجدید نشدنی مانند نفت استفاده کرد و چون در کشاورزی ارگانیک از این مواد استفاده نمی گردد پس آلودگی هوا نیز کمتر است. همچنین کشاورزی ارگانیک از اثرات گلخانه ای می کاهد.  زیرا خیلی از فعالیتهای انجام شده در کشاورزی ارگانیک مانند حداقل شخم ، استفاده از گیاهان تثبیت کننده نیتروژن ، باز گرداندن ضایعات کشاورزی به خاک ، استفاده از گیاهان پوششی باعث افزایش بازگشت کربن به خاک گشته و حفظ و ذخیره سازی کربن  را باعث می گردد.کشاورزان ارگانیک هم نگهبان تنوع زیستی هستند و هم استفاده کننده از تنوع زیستی . مثلاً استفاده از بذور بومی که مقاومت بیشتری نسبت به بیماریها و شرایط بد محیطی دارند بسیار مرسوم است.در سطوح اکوسیستم حفظ منابع طبیعی در اطراف کشاورزی ارگانیک و فقدان مواد شیمیایی باعث حفظ حیات و حش می گردد. همچنین آیش گذاری زمین باعث عدم فرسایش خاک در تنوع زیستی می گردد.استفاده از فرآوده های اصلاح شده ژنتیکی(تراریخته) در کشاورزی ارگانیک جایز نیست . زیرا اثرات فرآورده های اصلاح شده ژنتیکی هنوز بخوبی شناخته نشده اند و گیاهان تراریخته ژنتیکی خطرات بسیاری را برای محیط زیست به همراه دارند .هدف کشاورزی ارگانیک  تشویق و توسعه تنوع زیستی است و گواهی های تایید ارگانیک  بر این مساله نظارت دارند.کشاورزی ارگانیک با اکولوژی هماهنگ  است و باعث تثبیت بافت خاک ، حفظ چرخه آب ، چرخه کربن ، چرخه مواد غذایی و آلودگی کمتر زمین است .

یکی از توصیه‌های مهم و کاربردی کارشناسان استفاده از محصولات ارگانیکی است که به راحتی و بدون افزایش بار مالی می‌توان آنها را تهیه کرد. سبزی کاری در مناطق شهری علاوه بر اینکه به زیبایی شهر و همچنین به تازه شدن هوا کمک می‌کند، می‌تواند سرگرمی خوبی برای کودکان‌مان باشد و حس مسئولیت‌پذیری را نیز در آن‌ها تقویت کند. برای مثال ما می‌توانیم در فضاهای بسیار کوچک حتی در آپارتمان برخی از این محصولات را پرورش داده و برای مصرف خود و خانواده از آن استفاده کنیم.

تهیه یک گلدان کوچک که برخی سبزی‌ها مانند جعفری، گشنیز، تره یا هر سبزی که خود تمایل داشته باشید می‌تواند شما را به اهداف نهایی که دریافت محصول ارگانیک است، برساند. همه ما با توجه به شرایط زندگی‌مان می‌توانیم به راحتی با صرف وقت و هزینه کم به این محصولات در فصول مختلف دسترسی داشته باشیم.خانواده‌هایی که دارای حیاط مستقل هستند، می‌توانند علاوه بر باغچه‌های سبزی کاری برای کشت انواع حبوبات مانند باقالا، انواع صیفی‌جات مانند کدو و بادمجان و گوجه فرنگی، فلفل سبز و ... اقدام کنند. همچنین در مناطق روستایی استفاده از گوشت مرغ و همچنین تخم مرغ‌های به دست آمده از مرغ‌هایی که در فضای باز پرورش پیدا می‌کنند، غذاهای طبیعی مصرف شده و از مواد غذایی طبیعی تغذیه می‌شود که می‌تواند از بهترین غذاهای طبیعی و ارگانیک باشد.به همین صورت می‌توان در مهدهای کودک و در مدارس فضای مناسبی را برای تهیه باغچه‌های سبزی‌کاری در نظر گرفت و از محصولات آن برای تغذیه در وعده اصلی و یا میان وعده و همچنین ترویج فرهنگ مصرف سبزی و استفاده از سبزی تازه بهره برد.

 ده علت برای رفتن به سمت کشاورزی ارگانیک

1-محصولات ارگانیک استانداردهای بیشتری دارند:گواهی نامه های محصولات ارگانیک ، بعنوان بیمه هایی است که در تولید این محصولات از مواد شیمیایی و سمی استفاده نشده است.

2-طعم غذاهای  ارگانیک بهتر است:گیاهان تولید شده به روش ارگانیک سالم تر بوده و بعنوان غذاهای خوشمزه تر برای تغذیه انسان و حیوانات  میتواند بکار رود.

3-محصولات ارگانیک خطر بیماریها را کم می کند:خیلی از مراکز حفاظت محیط زیست دریافته اند که مواد شیمیایی موجود در آفت کش ها دارای اثرات سرطان زایی و بیماری زایی دارند. کشاورزی ارگانیک یکی از راههای کاهش مصرف سموم شیمیایی و کم کردن این مواد به منابع آب ، زمین و هوا است.

4-کشاورزی ارگانیک به منابع آبی احترام می گذارد:برای حذف مواد شیمیایی آلوده کننده و دفع نیتروژن در آب باید به منابع آبی و خاکی احترام گذاشت و آنها را درست مصرف کرد.در کشاورزی ارگانیک این موارد به درستی رعایت می شود.

5-کشاورزی ارگانیک باعث ایجاد خاک سالم می گردد:خاک یکی از منابع اصلی زنجیره غذایی است و یکی از اصول کشاورزی ارگانیک ایجاد خاک سالم است.

6-کشاورزی ارگانیک الگو برداری از طبیعت است:کشاورزی ارگانیک برای اکوسیستم  متعادل ارزش قایل است . طبیعت زنده نیز شامل تناوب کشت درمحصولات علوفه ای و استفاده از گیاهان پوششی و بقیه مناطق طبیعی است.

7-کشاورزان ارگانیک هدایت کننده تحقیقات تازه هستند:تولید کنندگان ارگانیک بعنوان پیشرو در تحقیق عدم استفاده از آفت کش ها و اثرات مضر بر محیط زیست هستند.

8-تولیدکنندگان ارگانیک در جهت تنوع زیستی تلاش می کنند:از دست دادن تعداد زیادی از گونه ها ( تنوع زیستی) یکی از نگرانی های دانشمندان محیط زیست است . به همین دلیل خیلی از کشاورزان ارگانیک در صدد هستند تا گونه های معمولی و بومی را حفظ کنند.

9-کشاورزی ارگانیک به حفظ سلامت جوامع روستایی کمک می کند:کشاورزی ارگانیک به دلیل سطوح کم آن برای جوامع روستایی مفید است و به افزایش درآمد آنها منجر می گردد.

10-تنوع غذاهای ارگانیک:بهر حال بعضی از غذاهای ارگانیک بعنوان جایگزین قابل استفاده است و محصولات کشاورزی غیر غذایی ( صنعتی ) نیز در حال تبدیل شدن به تولید ارگانیک هستند مانند    تولید پنبه ارگانیک و در نهایت تولید لباسهای ارگانیک .

معیارهای تشخیص غذای ارگانیک:

- از مهم ترین شاخص های گیاهان ارگانیک این است که از 3 سال قبل، خاک کشاورزی با فاضلاب آبیاری نشده باشد و فاقد فلزات سنگین مثل سرب و همچنین فاقد کلرورپتاسیم باشد.

- در چرخه تولید مواد گیاهی از ترکیبات علف کش، حشره کش، قارچ کش، آفت کش، کود شیمیایی، جونده کش، لارو و تخم کش استفاده نشده باشد.

- اصلا ژنتیک، پرتودهی با اشعه ی گاما و یونیزان و مواد شیرین کننده و رنگ دهنده مصنوعی در آن بکار نرفته باشد.

- در تولیدات حیوانی (گوشت، شیر و تخم مرغ) نباید در زمان رشد حیوان از هورمون BST گاوی (Bovine Somatotropin) و یا آنتی بیوتیک ها (تتراسایکلین) و غیره استفاده شده باشد و باید خوراک و آب حیوانات کاملاً از نوع ارگانیک باشد.بیماری های ناشی از کشاورزی غیر ارگانیک یا سنتی و تاثیر آن بر سلامت انسان:باقیمانده مواد شیمیایی(مثل سموم کشاورزی) که در تولید فرآورده های گیاهی و حیوانی به کار می روند، مخاطراتی برای سلامتی انسان دارند. مثلا:

- نیترات و نیتریت ها باعث اکسید کردن هموگلوبین و تولید مت هموگلوبین و عدم کارایی کافی گلبول قرمز می شوند.

- نیترات و نیتریت ها پس از خورده شدن در معده انسان تولید نیتروز آمین می کنند که باعث ایجاد سرطان کبد و مثانه می شوند.

- بروز آسیب و نقص های مادرزادی و ژنتیکی، تولد نوزاد با وزن کم، سقط جنین، اختلال در عادت ماهیانه زنان و بلوغ زودرس.

- نوروتوکسین های موجود در سموم باعث ایجاد پارکینسون می شوند.

- آلودگی آب های زیرزمینی توسط نیترات های کودهای شیمیایی باعث افزایش آلودگی غذاها و در نتیجه باعث افزایش بیماری های ناشی از نیترات ها می شوند.

- کادمیوم فاضلاب جایگزین کلسیم شده و در نتیجه افزایش شکستگی استخوان و آسیب به سلول های مغزی را به دنبال دارد.

- 90 درصد قارچ کش ها، 60 درصد علف کش ها و 30 درصد آفت کش ها سرطان زا هستند.

جمع بندی:
غذای ارگانیک یا طبیعی، به غذایی گفته می‌شود که بدون دخالت یا بدون مصرف آفت‌کش‌ها، کودهای شیمیایی و ترکیبات اصلاح شده ژنتیکی تولید شده باشد. در واقع کشاورزی ارگانیک، شیوه‌ای از کشاورزی است که در تمامی مراحل کاشت تا برداشت، جمع آوری و بسته‌بندی محصولات کشاورزی از کود شیمیایی استفاده نمی‌کند.در ابتدا، غذای ارگانیک تنها شامل سبزی‌های تازه بود و اولین مصرف کنندگانی که از غذای ارگانیک استفاده می‌کردند، به دنبال غذایی بودند بدون مواد شیمیایی، تازه و در حد امکان دارای کمترین مراحل فرایند؛ و چون آنها باید اقلام مورد نیاز خود را مستقیماً از کشاورزان خریداری می کردند بنابراین، شعار «کشاورز خود را بشناس تا غذای خود رابشناسی» از اولین شعارهایی بود که به منظور ترویج مصرف غذاهای ارگانیک، باب شد.

امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا، محصولات ارگانیک، دیگر لوکس و «خاص» به حساب نمی‌آیند و در فروشگاه‌ها، انواع محصولات ارگانیک از میوه و سبزی گرفته تا مرغ، تخم مرغ و شیر را می‌توانید با برچسب ارگانیک و تنها اندکی گران‌تر از انواع معمولی، خریداری کنید.محصولات ارگانیک در حالی که نسبت به انواع معمولی از اندازه کوچکتری برخوردارند، همیشه این سؤال را برای مصرف کننده‌ها به وجود می‌آورند که چرا باید پول بیشتری برای خرید این محصولات بپردازیم؟ اما محصولات غذایی که به دلیل ارگانیک یا طبیعی بودن گران‌ترند، در عمل ارزان‌تر از محصولات غذایی ماشینی یا صنعتی هستند.واقعیت این است که محصولات غذایی صنعتی و به ظاهر ارزان‌تر، قیمت واقعی‌شان بالاتر است. تقریباً یک سوم قیمت این نوع محصولات را مصرف‌کننده‌ها مستقیماً می‌پردازند و حدود یک سوم قیمت را دولت، از طریق یارانه به کشاورزان و تولیدکنندگان پرداخت می‌کند. در عین حال باید به ضایعاتی که بصورت معمول در این محصولات وجود دارد و آسیب‌هایی که طبیعت در تولید این محصولات ایجاد می‌کند نیز توجه کرد.

افراد و خانواده‌هایی که از محصولات غذایی ارگانیک استفاده می‌کنند در نهایت، هزینه کمتری را نسبت به افراد و خانواده‌هایی می‌پردازند که از محصولات غذایی معمولی که به روش‌های صنعتی و ماشینی تهیه شده، استفاده می‌کنند. چرا که محصولات غذایی که با روش طبیعی و ریتمی آرام به دست می‌آید، مانند همه‌ پدیده‌های دیگر زندگی، استحکام و مقاومت و غنای بیشتری دارد. به عنوان مثال، سیبی که دوبار سریع‌تر از یک سیب طبیعی رشد می‌کند، دوبار کمتر از سیبی که در طبیعت رشد می‌کند، دارای مواد غذایی است.

به عبارت دیگر برای تامین مقدار کافی مواد مورد نیاز بدن، اگر حجم معینی از محصولات غذایی معمولی و ارزان‌تر مصرف می‌کنید، با استفاده از محصولات ارگانیک، نیمی از همان حجم محصولات غذایی مقدار بیشتری از مواد مورد نیاز بدن مثل ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها و ... را تامین می‌کند.در ایران هنوز محصولات ارگانیک وارد بازار نشده‌اند و در مرحله تحقیقات قرار دارند.هم‌اکنون چندین مزرعه در زمینه مرکبات، محصولات باغی و مرغداری تحت پوشش است که تمام محصولات آن ارگانیک است که البته کافی نبودن تأمین منابع مالی، شفاف نبودن آیین‌نامه‌ها و ضوابط همکاری با بخش خصوصی، نارسایی در تأمین نیازهای تحقیقاتی و نبود تعامل مثبت و سازنده بین بخش‌های تحقیقاتی و اجرایی از جمله مشکلات این بخش است.

نکته آخر:
 کشاورزان ایران مى توانند با تولید و توسعه محصولات ارگانیک، سهم عمده اى در عرضه  محصولات کشاورزى به بازار جهانى داشته باشند.  بیمارى دستگاه گوارش و تغذیه داراى بیشترین آمار بیمارى ها در دنیا هستند که باقیمانده سموم و مواد شیمیایى در ایجاد این بیمارى ها نقش اساسى دارد.  با توجه به تقاضاى روز افزون براى مصرف محصولات کشاورزى ارگانیک، لزوم بهره بردارى هر چه بیشتر از ظرفیت هاى کشاورزى کشور در راستاى توسعه پایدار کشاورزى باید در دستور کار مسئولان مربوطه قرار گیرد. با رعایت استانداردها مى توانیم صادرات محصولات کشاورزى به سایر کشورها داشته باشیم، به شرط این که سموم، مواد شیمیایى و افزودنى محصولات را کاهش دهیم.

منبع:http://ebrahim-mahmoudzadeh.blogsky.com/category/cat-3ر