پژوهشگران علوم پزشکی می گویند که نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که اگر آسپیرین درست قبل از رفتن به رختخواب مصرف شود، ممکن است بیشترین فایده را برای سلامتی داشته باشد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، خوردن روزانه آسپیرین به رقیق شدن خون و جلوگیری از تشکیل پلاکت کمک می کند، و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد.
کسانی که برای جلوگیری از مشکلات قلبی و سکته مغزی آسپیرین می خورند بهتر از آن را شب ها مصرف کنند
احتمال وقوع عوارض قلب و عروق در ساعات صبح سه بار بیشتر از باقی ساعات شبانه روز است یعنی زمانی که فشار خون و فعالیت پلاکت ها معمولا در بالاترین حد است.
در مطالعه تازه محققان در مرکز پزشکی دانشگاه لایدن در هلند ۲۹۰ بیمار قلبی را تحت بررسی قرار دادند که برای جلوگیری از حمله قلبی و سکته مغزی در آینده آسپیرین می خوردند. مصرف روزانه آنها ۱۰۰ میلیگرم بود.
در یک مرحله از مطالعه، آسپیرین برای سه ماه اول صبح به آنها داده شد. در دومین مرحله آنها آسپیرین را قبل از خواب خوردند.
محققان دریافتند که وقتی آسپیرین شب ها مصرف می شد، فعالیت پلاکت خون در صبح خیلی بیشتر کاهش می یافت که خوب است.
با این حال فشار خون در هر دو مرحله یکی ماند.
دکتر توبیاس بونتن محقق اصلی این مطالعه گفت که او و همکارانش در مطالعات آینده بروز مشکلات قلب و عروقی را بررسی خواهند کرد.
اما همزمان او گفت که شاید بهتر باشد کسانی که روزانه آسپیرین می خورند آن را پیش از خواب بخورند نه صبح اول وقت.
او اشاره کرد که بعضی دیگر از داروهای قلب و عروق هم شب ها مصرف می شود، مثل بعضی استاتین ها تا تولید کلسترول در طول ساعات خواب را خنثی کند.
او گفت که آسپیرین یکی از موثرترین داروهای موجود است و حالا شاید با مصرف آن قبل از خواب بر تاثیرش افزوده شود.
نتایج ماین طالعه در کنفرانس انجمن قلب آمریکا در دالاس اعلام شد .
به گفته محققان افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی باید این دارو را مصرف کنند مگر آن که یک محدودیت پزشکی مانند حساسیت فوقالعاده یا عدم تحمل گوارشی وجود داشته باشد.
مطالعات قبلی هم نشان دادهاند که آسپرین میتواند مشکلات قلبی عروقی مهلک و غیرکشنده هر دو را در بیماران قلبی بهبود بخشد. به گفته پژوهشگران علیرغم تایید این اثر حفاظتبخش، افراد در معرض خطر بطور مرتب آسپرین مصرف نمی کنند.
پژوهشگران سوئیسی سیستمی ژنتیکی طراحی کردهاند که با لذت بردن فعال میشود و در بدن فرد دارو آزاد میکند
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی، آنها معتقدند این سیستم راه تازهای را در درمان ناخودآگاهانه بسیاری از بیماریها از جمله فشار خون و دیابت باز میکند، به عبارت دیگر بیمار بدون آنکه متوجه شود دارو در بدنش آزاد میشود.
آنها با استفاده از سیستم پاداش مغز، از احساس لذت و رضایت برای پایین آوردن فشارخون موشها استفاده کردند.
مغز همه پستانداران برای اینکه قسمت های دیگر بدن را آگاه کند که نیازهایشان را برطرف کنند، از یک سیستم پیامرسانی ویژه استفاده میکند.
به این ترتیب که پس از برطرف شدن گرسنگی، برآورده شدن نیاز جنسی، گوش کردن به موسیقی و بسیاری از نیازهای دیگر، مغز با ترشح هورمونی به نام دوپامین پاداش میدهد.
اما اگر فرد برای برآوردن این نیازها مقاومت کند ، مغز با کاستن از ترشح دوپامین، در واقع فرد را تنبیه میکند.
یکی از وظایف این هورمون ایجاد احساس لذت و شادی است. اما یکی دیگر از تاثیرات این هورمون این است که فشار خون را تنظیم میکند.
از این رو پس از موفقیت در یک آزمون یا پس از پایان کار روزانه و یا احساس رضایت از موقعیت شغلی، مغز با ترشح این هورمون ما تشویق میکند و ما خوشحال میشویم. به این ترتیب مغزکمک می کند تا فرد برای رسیدن به احساس رضایت و شادی، درست تصمیم بگیرد.
اما مغز اصولا در هر دور از فعالیت این زنجیره، در ترشح هورمون پاداش زیاده روی نمیکند؛ در عوض انتظار دارد هر چه بیشتر این زنجیره فعال بشود تا بتواند دفعات بیشتری ما را تشویق کند؛ شدت این امر البته قابل تعمیم نیست، به عنوان مثال بعضی افراد تا میتوانند میخورند تا این حالت لذت و رضایت تکرار شود.
مارتین فوسنئگر، استاد علوم بیوسیستم و مهندسی که مدیریت این گروه پژوهشی را برعهده دارد میگوید: هدف ما طراحی یک سیستمی بود که تحت کنترل ژنها اما کاملا ناخودآگاه عمل کند.
او تفاوت این درمان را با داروهای رایج اینطور توضیح داد: در حال حاضر، برای درمان بعضی از بیماریها مجبوریم چند بار در روز دارو مصرف کنیم اما باید فکر کنیم و تمرکز داشته باشیم که دارو را در زمان و به میزان مناسب استفاده کنیم. بنابراین ما فکر کردیم که میتوانیم راهبرد جدیدی کشف کنیم که ناخودآگاه فرد، دستگاه ما را کنترل کند؛ یعنی بدن خودش مداخله درمانی را در زمان بخصوص و به میزان(دُز) مشخص انجام بدهد.
مدیر این گروه پژوهشی توضیح داد: برای اینکه به هدفمان برای درمان ناخودآگاهانه برسیم ژنهای درمانی طراحی و بین آنها و بخشی از فعالیتهای مغز، ارتباط برقرار کردیم.
“ما در واقع این ژنها را درون سلولهایی قرار دادیم که تحت تاثیر دوپامین، برای کاهش فشار خون علامت بدهند. پس از آن این سلولها را داخل کپسول ریزی قرار دادیم تا سیستم ایمنی بدن بر علیه آنها فعال نشود. بعد این محفظههای بسیار کوچک را داخل شکم موش ها قرار دادیم.”
به گفته پروفسور فوسنئگر هدف این است که فرد در شرایط پاداش دهی مغز (سیستم ریوارد) مانند خوردن یک غذای خوشمزه، قرار بگیرد تا کپسول میزان هورمون نشاط آور را تشخیص دهد و به نوبه خود هورمون پائین آورنده فشار خون را آزاد کند. در نتیجه هنگامی که بیمار دارای این کپسول، علامت پاداش مغز را دریافت کند یعنی زمانی که خوشحال و راضی است، فشار خون کاهش پیدا میکند.
البته این شیوه در بیمارانی موثر است که بالا بودن فشارخون، منشا عصبی نداشته باشد؛ یعنی اگر به هر دلیل، مانند افسردگی شدید، دوپامین به اندازه کافی ترشح نشود، سیستم فعال نمیشود و هورمون پائین آورنده فشارخون نیز ترشح نخواهد شد.
پروفسور فوسنئگر معتقد است با این روش درمانی میتوان بسیاری از بیماری ها از جمله دیابت را درمان کرد و تیم پژوهشی او تنها به عنوان نمونه به بیماری فشارخون پرداختند چون نمیتوانستند همه موارد را آزمایش کنند.
البته هنوز راه درازی برای امتحان این روش روی انسان باقی مانده؛ اما مارتین فوسنئگر با آزمایش این روش روی موش ها به نتایج مثبتی دست یافته است، فشارخون بالای موشهای نر با دیدن موشهای ماده پایین آمد؛ درست مثل وقتی که غذای مورد علاقهشان را میخوردند
پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی جانز هاپکینز و دانشگاه وارویک می گویند تحقیقات صورت گرفته بر روی افراد سالم با تغذیه مناسب نشان داده است که این افراد لزومی ندارد که در شرایط تغذیه مناسب از مکملهای ویتامین استفاده کنند زیرا این مواد هیچ فایدهای برای سلامتی فرد ندارد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، پژوهشگرانی که به تحقیق روی اثرات این قرصها پرداختهاند، می گویند ثابت شده است که این داروها برای افراد سالم فایده ای ندارد و حتی یکی از آنها هشدار میدهد که مصرف آنها ممکن است ضرر هم داشته باشد، چون نگرانیهای بیموردی را در ارتباط با بیماریهایی مطرح میکنند که قابل درمان نیستند.
دانشمندان هشدار میدهند که دست کم در کشورهای توسعه یافته شهروندان به خوبی تغذیه میشوند و به ندرت ممکن است نیاز به هیچ ویتامین تکمیلی داشته باشند. با این وجود، بیشترین مصرف این قرصها در همین کشورها است، آمارها نشان می دهد که یک سوم مردم بریتانیا قرصهای مکمل ویتامین مصرف میکنند.
این دانشمندان اعلام کردند که از شواهد چنین برمیآید که دادن مکملهای غذایی به افراد بالغ که تغذیه مناسبی دارند ، هیچ فایدهای ندارد و حتی ممکن است آسیب رسان هم باشند.
محققین اعلام کردند بر اساس نتایج برخی از جامعترین پژوهشهای صورت گرفته در جهان ، در مجموع حدود نیم میلیون نفر مکملهای ویتامینه مصرف می کنند .
یکی از این پژوهشها، نتایج ۲۴ آزمایش قبلی با شرکت ۴۵۰ هزار نفر را بررسی کرده و دریافته که مصرف قرصهای ویتامین، هیچ اثر مثبتی در کاهش نرخ مرگ و میر ندارد.
دومین آزمایش، در یک بازه ۱۲ ساله و روی ۶ هزار مرد سالمند انجام شده بود و نتیجه آن هم این بود که خوردن این قرصها هیچ اثر مثبتی بر کاهش سرعت زوال عقل در سالمندان مستعد ندارد.
سومین مورد هم تحقیقی روی ۱۷۰۰ مرد و زن مبتلا به بیماریهای قلبی بود که دانشمندان آن تحقیق هم هیچ اثر اثر مثبتی را در کسانی که از مکملهای ویتامین استفاده کرده بودند، مشاهده نکردند.
نتایج این پژوهشها نتیجه می گیرد که باید از استفاده از اکثر این مکملها اجتناب شود. آنها نوشتهاند که نباید از این ویتامینها برای پیشگیری از بیماریهای مزمن استفاده کرد .
از هر سه نفر تقریبا یک نفر از مکملهای غذایی استفاده میکند. محبوبترین مکمل در انگلستان مولتیویتامینها است و در رتبه دوم هم ویتامین C قرار دارد.
دکتر ” ادگار میلر ” از دانشگاه علوم پزشکی جانز هاپکینز در بالتیمور مریلند، میگوید: برخی از افراد عنوان میکنند که رژیم غذایی آنان مشکلات تغذیهای زیادی دارد ؛ ولی واقعیت این است که آنان بیش از حد معمول تغذیه می شوند و رژیم غذایی آنان هم مشکلی از نظر کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی ندارد.
هفته گذشته نیز محققین موسسه بین المللقی پژوهشهای پیشگیرانه در لیون، اعلام کردند که کاهش سطح ویتامین D در حقیقت معلول بیماری است نه علت آن. اگر این کشف به تایید برسد، میتوان گفت که پولهای بسیاری تاکنون بیهوده هدر رفته است.
سازمان بهداشت انگلیس می گوید که هر ساله ۸۰ میلیون پوند بودجه برای تامین ویتامین D که بیماران دچار بیماریهای مزمن مانند سرطان، پارکینسون و دیابت اختصاص میدهد.
با اینحال پزشکان بر این باورند که ویتامین D در جلوگیری از ابتلا به بیماریهای اسکلتی نقش دارد و میزان دریافت کلسیم و استخوان سازی را در بدن بالا میبرد.
سازمان غذا و داروی کشور ایران ، پرفروش ترین داروهای کشور را از لحاظ تعداد و ارزش ریالی آن اعلام کرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، غیر از قرص متفورمین با مصرف اصلی کاهنده قند خون ، که به عنوان پرفروشترین دارو از لحاظ عددی در صدر این گروه قرار گرفته داروهای بالای جدول از گروه آنتی بیوتیک ها هستند .
بر اساس آخرین آمار اعلام شده سازمان غذا و دارو این لیست به شرح ذیل اعلام شده است :
۱- قرص متفورمین (Metformin) پرفروشترین دارو از لحاظ عددی به عنوان کاهنده قند خون در درمان دیابت نوع دو (دیابت غیروابسته به انسولین) به کارمیرود. متفورمین در اختلال متابولیسم کربوهیدرات و درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز تجویز میشود.
۲- کپسول آموکسیسیلین (Amoxicillin)، دومین داروی پرمصرف ایران از داروهای خانواده پنیسیلینها و از دسته بتالاکتامها است. این دارو یکی از مهمترین و پرمصرفترین آنتی بیوتیکهای خوراکی است. از این دارو در درمان بسیاری از عفونتها مانند عفونت گوش میانی، سینوزیت، گلودرد استرپتوکوکی، پنومونی، عفونتهای پوستی، عفونتهای مجرای ادراری، بیماری لایم و عفونتهای کلامیدیایی استفاده میشود.
۳-قرص آتورواستاتین (Atorvastatin)، سومین داروی پرمصرف از لحاظ عددی در ردیف داروهای قلبی-عروقی قرار میگیرد و به عنوان داروی کمکی همراه با رژیم غذایی در درمان چربی خون بالا مصرف میشود.
۴ – قرص کو- آموکسی کلاو ( Co-Amoxiclav)، در گروه آنتی بیوتیکها قرار گرفته و در درمان بیماریهای عفونی به خصوص عفونتهای مقاوم به آموکسی سیلین مانند سینوزیت، عفونت گوش میانی، عفونت مجاری تنفسی و برونشیتمزمن کاربرد دارد.
۵ – قرص سفیکسیم (Cefixime) که از لحاظ فروش ریالی، دومین داروی پرفروش ایران است، یک آنتیبیوتیک سفالوسپورینی است. این آنتیبیوتیکها در درمان طیف وسیعی از بیماریهای عفونی باکتریایی مثل عفونتهای تنفسی، عفونتهای پوست و بافت نرم و عفونتهای استخوان یا مفاصل و عفونتهای ادراری مؤثر هستند. سفیکسیم همچنین ممکن است برای پیشگیری از ایجاد عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفتهاند یا در افرادی که به هر علتی مستعد عفونت هستند، استفاده شود.
۶- کپسول آزیترومایسین ( Azithromycin)، نوعی آنتیبیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی انواع ذات الریه و عفونتهای کلامیدیایی تجویز میشود.
۷ – قرص کلوپیدوگرل (Clopidogrel)، که از لحاظ فروش ریالی در صدر داروهای کشور و از لحاظ فروش عددی در رده هفتم داروهای پرفروش کشور است در ردیف داروهای بیماران قلبی – عروقی قرار میگیرد و مهارکننده تجمع پلاکتی است. این دارو در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس با ریسک آنفارکتوس میوکارد، سکته و بیماریهای عروق محیطی تجویز میشود.
۸- کپسول اورلیستات (Orlistat)، با نام تجاری زنیکال تنها داروی تایید شده برای کاهش وزن است و به صورت برگشت پذیر آنزیم رودهای لیپاز را مهار میکند و مانع جذب کامل چربیها میشود.
۹-ویال ایمی پنم (Imipenem+Cilastatin) در ردیف داروهای ضد باکتری قرار میگیرد و برای درمان عفونتهای افراد مبتلا به نقص ایمنی، عفونتهای داخل شکمی، عفونتهای استخوان و مفاصل، عفونتهای پوست و بافت نرم، عفونتهای راه ادراری و راه صفراوی، پنومونی اکتسابی بیمارستانی به کار میرود.
۱۰ – آمپول سوماتروپین (Somatropin) با نام علمی Growth Hormone در درمان کوتاهی قد ناشی از کمبود هورمون رشد از جمله در کوتاه قدی در سندروم ترنر به کار میرود.
۱۱- ویال آلبومین ( Albumin)، در گروه دارویی مشتقات خونی قرار میگیرد و افزایش دهنده حجم پلاسماست. محلولهای حاوی آلبومین در درمان فوری کم حجمی خون همراه یا بدون شوک، کمی پروتئین خون در بیمارانی که دچار سوختگیهای شدید شدهاند، به منظور حفظ حجم پلاسما و غلظت پروتئین و جلوگیری از غلیظ شدن خون، به عنوان داروی کمکی برای رقیق نمودن خون در اعمال جراحی بای پس قلب استفاده میشوند. همچنین از محلول غلیظ آلبومین به صورت کمکی در بیماران تحت همودیالیز و نارسایی حاد کبدی و زیادی بیلی روبین خون نوزادان استفاده میشود. آلبومین یک تنظیم کننده مهم حجم خون در گردش است.
۱۲- فیلگراستیم (Filgrastim)، شکل مصنوعی G-CSF (فاکتور محرک کلنی گرانولوسیت) است، نوعی پروتئین طبیعی که عامل تولید گلبولهای سفید خون است.
کمبود G-CSF خطر عفونتهای باکتریایی را افزایش میدهد. این دارو مغز استخوان را وادار به تولید گلبولهای سفید خون میکند و بدین ترتیب از خطر عفونت میکاهد و سبب ورود سلولهای مغز استخوان به خون میشود تا در آنجا تجمع کنند و بیماری مغز استخوان درمان شود یا در طول درمان سرطان پیشرفته جایگزین مغز استخوان از دست رفته بشود.
فیلگراستیم را برای درمان بیماران مبتلا به نوتروپنی مادرزادی (کمبود G-CSF)، برخی بیماران ایدزی و کسانی که به تازگی مقدار زیادی شیمی درمانی یا پرتو درمانی در خلال پیوند مغز استخوان یا برای درمان سرطان دریافت کردهاند تجویز میکنند. این بیماران مستعد ابتلا به عفونتهای مکرر و شدید هستند. درد استخوان یکی از عوارض شایع درمان با فیلگراستیم است که با مصرف ضددردها قابل کنترل است. اگر این دارو به بیمارانی که دچار برخی اختلالات خونی نادر هستند داده شود خطر لوسمی بالا میرود.
۱۳-ویال اینترفرون بتا (Interferon β – ۱b)، از جمله داروهای بیماران ام اس است. اینترفرونها در برابر عفونت های ویروسی مقاومت میبخشند و در واکنشهای ایمنی طبیعی بدن، حتی در غیاب ویروس ها، شرکت دارند. حداقل سه نوع متفاوت از اینترفرونهای انسانی شناسایی شدهاند که برحسب اثر ضد ویروسی، ضد رشد و فعالسازی سلول کشنده طبیعی به اینترفرونهای آلفا، بتا و گاما تقسیم بندی میشوند. این پروتئینها توسط لوکوسیتها، لنفوسیتها، فیبروبلاستها و سایر سلولهای سیستم ایمنی تولید میشوند. امروزه اینترفرون بتا نوترکیب در دو میزبان جانوری و باکتریایی تولید میشوند که به ترتیب اینترفرون بتا آ۱ و بی۱ شناخته میشوند.
اینترفرون بتا برای درمان نوع عود کننده – فروکش کننده ام اس استفاده میشود. مشخص شده است که این دارو تعداد و شدت حملهها را کاهش میدهد و پیشرفت به سوی ناتوانی را کند میکند.
۱۴- ایمیون گلبولین (immune globulin)، این دارو برای مبتلایان به نقص سیستم ایمنی، لوسمی لنفوسیتیک مزمن سلولهای B، سندروم کاوازاکی، جلوگیری از عفونت در کودکان مبتلا به ایدز و در پیوند مغز استخوان به منظور کاهش احتمال بروز و شدت عفونت سیستمیک و کاهش واکنش میزبان بر علیه پیوند مصرف میشود.
۱۵- دوستکسل (Docetaxel)، داروی ضد سرطان است که در درمان سرطانهای پستان، در مراحل پیشرفته تومور بدخیم سرطان پستان، ریه و تخمدان کاربرد دارد.