عوامل مؤثر بر سلامت سالمندان

سالمندی یک فرایند طبیعی در زندگی است که از ابتدای عمر شروع می شود. با افزایش سن به تدریج تغییرات جسمانی، روانی و احساس در انسان روی می دهد.

این تغییرات بسیار تدریجی و فردی می باشند و عبارتند از: ضعف عضلات صاف و آتروفی عضلات مخطط، تغییرات در سیستم عروق قلب و ریه ها (شامل کاهش برون ده قلب، سختی عروق و تجمع چربی در دیواره ی آنها کاهش قابلیت ارتجاعی ریه و…) پوکی و شکنندگی استخوانها، کاهش قدرت انعطاف مفاصل و کاهش دامنه ی حرکت، کندی حرکات، تغییرات در سیستم عصبی (کاهش سرعت هدایت عصبی در نرون ها، تأخیر در پاسخ درکی و رفتاری، کوتاهی خواب، زوال حس تعادل و…).

به عبارت دیگر پیری عبارت است از تغییرات بیولوژیکی که در نحوه ی زیست ارگانیسم در طول زمان ظاهر می شود. این تغییر با کاهش نیروی حیاتی و تطبیقی، یعنی کاهش قابلیت انطباق فرد با تغییر شرایط ناگهانی و ناتوانی در ایجاد تعادل مجدد همراه گشته و به تدریج دگرگونی هایی را در ساختمان و عمل اعضای بدن فرد به وجود می آورد.

سالمندی فرآیند طبیعی رشد و تکامل رشد و تکامل بشری است. سالمندی یک پدیده ی جهانی است و در عین حال یک پدیده ی فردی که متأثر از تجارب زندگی هر فرد می باشد. تقسیم بندی های مختلفی در مورد سن سالمندی وجود دارد، اما معتبرترین تقسیم بندی که مربوط به سازمان بهداشت جهانی است، به شرح زیر است:

▪ ۶۰ تا ۷۵ سال: سالمند جوان ( مسن )

▪ ۷۵ تا ۹۰ سال: سالمند پیر

▪ ۹۰ سال و بالاتر: خیلی پیر

عوامل مؤثر بر سلامت سالمندان

به درستی مشخص نیست که چه عواملی بر سالمندی سالم تأثیر گذارند، اما این نکته مشخص است که عادات و رفتارهای بهداشتی، سیستم حمایت کننده ی اجتماعی و دید خوش بینانه نسبت به زندگی، تجارب زندگی، خصوصیات شخصیتی و سلامت جسمی کنونی و… همه بر سلامت دوران سالمندی مؤثرند.