دانستنی هایی در خصوص مهار کردن بیماری ام اس در همان مرحل که هست و راه کاهش عوارض آن را در دانشنامه سلامت بخوانید .
کپسولهای آهستهرهش دیمتیلفومارات با نام تجاری تکفیدرا (Tecfidera)برای درمان اشکال عودکننده اماس در بزرگسالان مورد تایید قرار گرفتهاند. اماس یک بیماری التهابی و مزمن اتوایمیون دستگاه عصبی مرکزی است که ارتباط عصبی میان مغز و سایر بخشهای بدن را مختل میکند. این بیماری از جمله شایعترین بیماریهای ناتوانکننده دستگاه عصبی در جوانان است و در زنان شیوع بیشتری دارد. در اغلب مبتلایان به اماس دورههای شعلهوری و فروکش بیماری تجربه میشوند. با گذشت زمان دورههای فروکش ناکامل و در نتیجه ناتوانی و اختلال عملکرد بیمار شدیدتر میشود. بیماران مبتلا به اماس علایمی نظیر ضعف عضلات و اختلال در هماهنگی و تعادل را تجربه میکنند. در بیشتر موارد نخستین علایم اماس بین 20 تا 40 سالگی مشاهده میشوند. هیچ دارویی توانایی درمان کامل اماس را ندارد بنابراین داشتن گزینههای درمانی متعدد برای کمک به بیماران اهمیت فراوانی دارد.هر چند که مکانیسم اثر تکفیدرا به درستی مشخص نیست، احتمال میرود این دارو با افزایش توانایی بدن در دفاع از خود در برابر استرس اکسیداتیو و التهاب، در مبتلایان به اماس سودمند باشد. دوز آغازین تکفیدرا، 120 میلیگرم 2 بار در روز است. توصیه میشود پس از 7 روز دوز آن به 240 میلیگرم در روز (در 2 دوز منقسم) افزایش یابد. نتایج به دست آمده از دو مطالعه نشان دادهاند تعداد دفعات حملات در دریافتکنندگان تکفیدرا در مقایسه با بیمارانی که دارونما مصرف کردهاند، کمتر است. در یکی از این مطالعات ناتوانی بیماران تحت درمان با تکفیدرا در مقایسه با دریافتکنندگان دارونما کمتر بود. تکفیدرا ممکن است باعث افت تعداد لنفوسیتها شود. در نتیجه بیمار در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار خواهد داشت. البته در مطالعات هیچ تفاوت معناداری در میزان ابتلا به عفونت در دو گروه مشاهده نشد. کنترل لنفوسیتها قبل از شروع درمان با تکفیدرا و در ادامه درمان از سوی FDA توصیه شده است. گرگرفتگی، مشکلات گوارشی نظیر تهوع، استفراغ و اسهال از جمله شایعترین عوارض گزارششده به دنبال مصرف تکفیدرا – به خصوص در شروع درمان- بودهاند. لازم به ذکر است میزان بروز این عوارض در طول زمان به تدریج کاهش مییابد.
هنوز درمان قطعی هیچ بیماری ام اسی نشده است اما توانسته ایم افراد تازه مبتلا شده را کنترل کنیم